Μπορεί να είμαστε περήφανοι και να λέμε πως όταν η ομάδα αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητες μπορεί να νικήσει και την όποια διαιτησία αλλά κάποια πράγματα βγάζουν μάτια. Είναι επίσης γνωστό ότι η μάχη του παρασκηνίου δεν είναι στη σφαίρα φαντασία οποιουδήποτε κάτι που επιβεβαιώνεται και με τα όσα διαβάζουμε και ακούμε τις τελευταίες εβδομάδες. Τα όσα βλέπουμε από την αρχή του πρωταθλήματος είναι ανησυχητικά έστω και αν η διοίκηση σφυρίζει αδιάφορα αγνοώντας ότι οι διαιτητές αποφάσισαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. Το θράσος που δείχνουν ξεπέρασε κάθε λογική. Ήρθε στο ΓΣΠ κάποιος Θωμάς Μούσκος και νόμιζε ότι σφυρούσε εντός έδρας αγώνα του Εθνικού με τον Ερμή.
Είναι ο ίδιος που όταν παίξαμε με τον Ερμή δεν είχε το θάρρος να σφυρίξει πέναλτι καθαρό σε χέρι αντίπαλου και στο τέλος τρέχαμε να νικήσουμε την τελευταία ομάδα του πρωταθλήματος. Όταν ο Μούσκος κατάντησε να μας παίζει με τόσο εκνευριστικό τρόπο μέσα στο ΓΣΠ, τότε καταλαβαίνουμε ότι χάνουμε ολοκληρωτικά το παιχνίδι της διαιτησίας και αυτό μεταφέρεται εδώ και καιρό στην πλευρά της Ομόνοιας που παίρνει ένα, ένα τα ευνοϊκά σφυρίγματα αλλά κανένας δεν συγκινείται.
Ο τελευταίος που τόλμησε να κάνει λάθος υπέρ μας ήταν ο Ζαφείρης με την ΑΕΚ που το διόρθωσε μεγαλόπρεπεστατα πριν μια βδομάδα δίνοντας δύο ανύπαρκτα πέναλτι στην ομάδα του Μιλτιάδη Νεοφύτου. Για το πώς χειρίστηκαν τις δυο περιπτώσεις τα μμε είναι σε όλους γνωστό και θα το εξετάσουμε σύντομα όταν ανοίξουμε το κεφάλαιο της επικοινωνίας.
Σημείωσε το καλά. Μετά το Ζαφείρη, βρήκαμε μπροστά μας τον Τρύφωνος με την Αλκή που δεν μας έδωσε πέναλτι στο 1-0 και στο τέλος ηττηθήκαμε 2-1. Ακολούθησε ο Τράττος με τον Ολυμπιακό που είναι περιττό να γράψουμε ότι ούτε τα αμφισβητούμενα δεν τα σφυρούσε υπέρ μας.
Πήγαμε μετά στο Τσίρειο με τον Άρη και μας έβαλαν κάποιο Μάσια. Παίζαμε μονότερμα τον αντίπαλο και δεχτήκαμε τις ίδιες κάρτες. Έρχεται μετά ο Παναγή με τον Απόλλωνα. Από το 20λεπτο έπρεπε να παίζουμε με παραπάνω ποδοσφαιριστή στο καράτε του Σισοκό πάνω στο Σόουζα αλλά τίποτε ο άνθρωπος. Αν έπαιρνε τη σωστή απόφαση δεν θα τρέχαμε να νικήσουμε στο 93΄και ούτε θα γινόταν η φάση με τον Πάρντο. Πάμε ξανά στο Τσίρειο με διαιτητή τον κατά τα άλλα ΑΠΟΕΛΙΣΤΑ Τσαγγάρη που δεν μας έδωσε ούτε ένα σφύριγμα παραπάνω από την ΑΕΛ και μας έβγαλε νοκ άουτ τον Μποαβεντούρα με 4η κίτρινη.
Την Παρασκευή είδαμε ξανά το έργο του Μούσκου και το πράγμα πάει να ξεφύγει εντελώς. Απόκτησαν ξαφνικά θράσος οι διαιτητές και δεν έχουν σταματημό. Μπορεί να φταίμε και εμείς που τους δίνουμε αφορμή με την απόδοση αλλά π.χ ο Μούσκος δεν είχε κανένα δικαίωμα να καλύπτει την ομάδα του Φανιέρου και του Κίκη που μέχρι το 70΄δεν έκαμε επίθεση.
Αυτό το έργο είναι καλοστημένο από το γνωστό κλάμα της Ομόνοιας που θεωρείται η πιο ευνοημένη ομάδα, αλλά και από τα υπονοούμενα της Ανόρθωσης. Όσο πιο νωρίς σταλούν μηνύματα στους θρασύδειλους διαιτητές μας από τη διοίκηση, τόσο πιο εύκολο θα γίνει το έργο των ποδοσφαιριστών. Διαφορετικά το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερο και πιθανόν να καθορίσει την πορεία της ομάδας μας.