Κριτική και μουρμούρα καλοδεχούμενες!

Θα ήθελα και εγώ να αναφερθώ στην παρούσα κατάσταση της ομάδας μας. Είναι φανερό ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Αποελίστες είναι απογοητευμένοι από την εικόνα που εκπέμπει η ομάδα. Ταυτόχρονα, σύσσωμος ο αθλητικός τύπος, έχει την ομάδα τελειωμένη και χωρίς καμιά τύχη. Προσωπικά δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη, και στην συνέχεια θα εξηγήσω τους λόγους. Πριν όμως το κάνω αυτό θα ήθελα να πώ ότι η μουρμούρα και η κριτική της ομάδας, έστω και ισοπεδωτική, είναι καλοδεχούμενες απ’ οπουδήποτε κι’αν προέρχονται. Τους κρατούν όλους στην πρίζα, και δεν τους αφήνουν να χαλαρώσουν

Όπως είπα και πιό πάνω, προσωπικά διαφωνώ με την άποψη ότι η ομάδα μας έχει πρόβλημα. Και βεβαίως ποιό πρόβλημα θα μπορούσε να έχει μιά ομάδα που ξεκίνησε από τον 2^ο προκριματικό γύρο του Champions League, και τώρα βρίσκεται στον προθάλαμο των χρυσοφόρων ομίλων, έχοντας ήδη κλειδώσει την συμμετοχή της στο Europa League? Είναι φανερό ότι οι περισσότεροι κύπριοι (για λόγους που δεν μπορώ να αντιληφθώ) πιστεύουν ότι η συμμετοχή στους ομίλους του  Champions League, υπό τις περιστάσεις είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Όμως τα αποτελέσματα και οι αποκλεισμοί μεγάλων ομάδων και στα προηγούμενα χρόνια αλλά και φέτος αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Η ομάδα μας στο 2^ο προκριματικό γύρο αντιμετώπισε την πρωταθλητρια Σκοπίων.

Μιά συσταρισμένη, καλοδουλεμένη ομάδα με άριστη φυσική κατάσταση, που ήλθε στο ΓΣΠ να παίξει μαζική άμυνα. Μπορώ να πω ότι είχαμε αρκετές ευκαιρίες αλλά δεν σκοράραμε, γιατί η αλήθεια να λέγεται,  μας έκαναν την ζωή δύσκολή. Το στοιχείο που μου άρεσε από εκείνο το παιχνίδι, είναι ότι η ομάδα έμεινε σοβαρή και συγκεντρωμένη μέχρι το τέλος και δεν κατέφυγε σε απίλπιδες προσπάθειες για να πετύχει τέρμα. Κάτι που βεβαίως αν έκανε, θα έμενε εκτεθειμένη στην άμυνα με απρόβλεπτες ή και καταστροφικές συνέπειες. Πήγαμε στα Σκόπια με λευκή ισοπαλία, και πήραμε την πρόκριση με πολύ πιο εύκολο τρόπο απ’ ότι δείχνει το τελικό  1-1.

Στο 3^ο προκριματικό βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την πρωταθλήτρια Δανίας. Το ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε και πάλι διαβασμένο, σοβαρό και έτοιμο να κτυπήσει εκεί που έπρεπε. Ξεκίνησε τον αγώνα στην Δανία πιέζοντας ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ψηλά, γιατί προφανώς ο προπονητής μας αντελήφθηκε ότι η άμυνα των δανών κάνει το εύκολο λάθος. Κάτι βεβαίως που έγινε, και πρίν προλάβουν να αποφασίσουν ποιός το έβαλε, ο Θωμάς εφούρνησεν τους αλλ’ όναν, και πλέον από εκείνον το σημείο και μετά άρχισε η διαχείριση του αποτελέσματος. Φέραμε στην Λευκωσία την νίκη, με στόχο να την χρησιμοποιήσουμε σαν ασπίδα για την πρόκριση. Από την αρχή, μας πήγαν όλα στραβά. Δεχθήκαμε γρήγορο τέρμα από στημένο, από μιά ομάδα, η οπόια σύμφωνα με τους ειδικούς είναι η καλύτερη σ’αυτό το τομέα. Δεχθήκαμε και μιά αυστηρή κόκκικη κάρτα, από απρόσεχτο παίξιμο στο κέντρο του γηπέδου, και προς στιγμή νιώσαμε το έδαφος  να χάνεται κάτω από τα πόδια μας. Με την έναρξη, όμως, του β’ μέρους η ομάδα παρουσιάστηκε έτοιμη, και παρά το γεγονός ότι παίζαμε με παίχτη λιγότερο, δεν κινδυνεύσαμε σε κανένα σημείο, και πήραμε μιά πανάξια πρόκριση.

Την πρόκριση ακολούθησε η κλήρωση για τα Play Offs του Champions League που μας έφερε αντιμέτωπους με την πρωταθλήτρια Καζακστάν. Ευτυχώς που οι προϋπολογισμοί δεν κερδίζουν προκρίσεις γιατί δεν θα είχαμε τύχη. Αυτοί (για όσους δεν το γνωρίζουν) έχουν μεγαλύτερο budget από εμάς. Πριν η ομάδα μπεί στο αεροπλάνο για το μακρινό ταξίδι στο Καζακστάν έπρεπε να παίξει ακόμα ένα παιχνίδι. Άλλοι το ονομάζουν Super Cup. Εγώ το ονομάζω αγγαρεια, γιατί περί αγγαρείας πρόκειται. Ο παραπάνω κόσμος δεν παρακολούθησε αυτό το ανούσιο παιχνίδι. Ούτε κι’ εγώ το είδα, αλλά ελπίζω οι κατάσκοποι της Αστάνα να βρίσκονταν στο ΓΣΠ την περασμένη Τετάρτη. Είμαι σίγουρος ότι βλέποντας το θα μπερδέφτηκαν περισσότερο.

Το ΑΠΟΕΛ, στους δύο προκριματικούς γύρους που προηγήθηκαν,  έδειξε στοιχεία σοβαρής, πειθαρχημένης, μελετημένης και συγκεντρωμένης ομάδας.

Ετοιμαστείτε για ένα νέο οδοιπορικό Στ’ Αστέρια.

Πάμε για τους ομίλους του Champions League.

Δώρος Χρίστου