Το κεφάλαιο ανανεώσεων έχει κλείσει ουσιαστικά για τους Γιοβάνοβιτς και Κυριακίδη έστω και αν απομένει το τυπικό μέρος της συμφωνίας με τους Κόντη και Κίσσα. Εκκρεμότητα υπάρχει επίσης και με τον τρίτο τερματοφύλακα της ομάδας αφού και ο Πάνος Κωνσταντίνου μένει ελεύθερος, αλλά δεν πρόκειται για περίπτωση που δημιουργεί άγχος. Το σημαντικό όσον αφορά τη συγκεκριμένη θέση είναι πως δεν υπάρχει πρόθεση για απόκτηση τερματοφύλακα που θα πληροί τα κριτήρια για να θεωρηθεί σοβαρός υποψήφιος για βασικός. Λίγο το οικονομικό και λίγο η παρουσία του Κίσσα βοήθησαν στο να παρθεί η σχετική απόφαση. Ουσιαστικά μετά και τη θετική κατάληξη της περίπτωσης Κόντη η προσοχή των υπευθύνων στρέφεται στις προσθήκες που θα γίνουν στο υφιστάμενος ρόστερ. Όπως έχει τονιστεί πολλές φορές ακόμα και από τον Γιοβάνοβιτς ο στόχος είναι η ενίσχυση της μεσοαμυντικής γραμμής. Αυτό επιβάλλουν και οι αποχωρήσεις έτσι ο ΑΠΟΕΛ ψάχνει για δύο κεντρικούς αμυντικούς που θα αναπληρώσουν το κενό των Γκριτσάροφ και Μπρούερς. Θεωρείται ιδανικό ένας εκ των δυο να μπορεί να δώσει λύσεις αν αυτό χρειαστεί και στο δεξί άκρο της άμυνας και πέραν τούτου θεωρείται δεδομένα ότι ψάχνουμε για μια ηγετική μορφή.
Η ηλικία του Κόντη και οι μέχρι σήμερα απουσίες του Ζορζ δεν αφήνουν περιθώρια για ημιλύσεις και μετριότητες. Ο Έλληνας αμυντικός στη θεωρία τουλάχιστον δεν προορίζεται για βασικός οπότε αυτός ή αυτοί που θα έρθουν πρέπει να είναι έτοιμοι και ικανοί για 11αδα.
Σε πρώτη φάση δεν θα γίνουν περισσότερες από 4 μεταγραφές. Πέραν των δυο αμυντικών ο Γιοβάνοβιτς ψάχνει για ποδοσφαιριστή επιπέδου και ικανοτήτων Μοραίς. Η ενίσχυση στη θέση του αμυντικού χαφ είναι επιβεβλημένη αφού δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ρόστερ επιλογή επιπέδου Πίντο και Μοράις. Η τέταρτη προσθήκη θα αφορά παίκτη ο που αγωνίζεται σε θέση του δεξιού ακραίου μέσου ενώ μόνο αν τελικά παραχωρηθεί ο Τρισκόφσκι θα διαφοροποηθεί το πλάνο.
Από πλευράς διοίκησης αν και είναι θετική στο ενδεχόμενη πώλησης του Τρισκόφκσι στην κατάλληλη τιμή, εκτιμούν ότι τα συχνά δημοσιεύματα από το ξένο τύπο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα δεν υπήρξε η παραμικρή βολιδοσκόπηση από τη Ρέιντζερς έστω και αν υπήρξε το γνωστό δημοσίευμα της Sun.