Και στη μέση το κύπελλο

Μια ρεαλιστική προσέγγιση καθιστά το κυπέλλο ως το θεσμό με τη λιγότερη σημασία για τα σημερινά δεδομένα του ΑΠΟΕΛ. Η ομάδα μας καλείται ιεραρχικά να επικεντρωθεί (κάτι που δεν το έχει κάνει) στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και να επιδιώξει το θαύμα στους αγώνες με την Λυών. Η ιεράρχηση αυτή αφήνει μοιραία το κύπελλο σε δεύτερη μοίρα αλλά δεν είναι κάτι που μπορούμε εύκολα να υποβαθμίσουμε. Το να τα θέλουμε όλα είναι καλό στα λόγια αλλά όπως φάνηκε και προ διετίας, η ομάδα δεν άντεξε και στο τέλος τα έχασε όλα. Φυσικά φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Περηφανευόμαστε ότι διαθέτουμε το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών το οποίο όμως εξακολουθεί να έχει εξαρτήσεις σε συγκεκριμένους παίκτες. Η διαχείριση από πλευράς τεχνικής ηγεσίας και το λεγόμενο rotation γινόταν μαζικά στο πρώτο μισό της αγωνιστικής σεζόν έτσι ώστε να αποφευχθούν τραυματισμοί και κούραση. Η τακτική αυτή φαίνεται να βοήθησε παίκτες όπως ο Ζόρζε όχι όμως άλλους όπως οι Μποαβεντούρα και Μαρσίνιο.

Το ζητούμενο μπαίνοντας από σήμερα και σε ρυθμούς κυπέλλου είναι να μπορέσει η τεχνική ηγεσία να διαχειριστεί σωστά τις αγωνιστικές υποχρεώσεις οι οποίες τους επόμενους μήνες θα είναι σε τρία ταμπλό. Η σημερινή αναμέτρηση με τον Ακρίτα Χλώρακας αναμένεται να είναι διαδικαστικού χαρακτήρα. Η δυναμικότητα του αντιπάλου σε συνδυασμό με την ντροπιαστική ήττα από την Αλκή αναγκάζουν τους πάντες να παρουσιαστούν σοβαροί.

Ο αγώνας προσφέρεται για να πάρουν χρόνο συμμετοχής παίκτες που τον έχουν ανάγκη όπως οι Χιώτης, Μποαβεντούρα, Μαρσίνιο, Κακά και Μαντούκα. Ο Σόουζα δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής.