Καθόλου τυχαία ήττα

Έχει αρκετό καιρό να δούμε τέτοια χάλια αφού ούτε και στην ήττα του δευτέρου γύρου από την Ανόρθωση δεν παρουσιάσαμε την εικόνα που είχαμε στο χτεσινό αγώνα. Εκεί που όλοι ανέμεναν ότι η ομάδα μας θα φορέσει το καλό και σοβαρό της κοστούμι για να στείλει τα κατάλληλα μηνύματα ήρθε η ήττα από μια ομάδα που δυστυχώς υποτιμήσαμε. Η υποτίμηση δεν προήλθε τόσο από τον κόσμο όσο από τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία. Το ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε νωθρό, ασύνδετο, χωρίς πλάνο ή τουλάχιστον έδειχνε να μην μπορεί να εφαρμόσει έναν ορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης που θα του επέτρεπε να διεκδικήσει με αξιώσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Η αποκαρδιωτική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου μας έφερε πίσω στο σκορ και αυτή τη φορά δεν ήρθε η γρήγορη ισοφάριση. Το ΑΠΟΕΛ εδώ και καιρό δεν λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα να δέχεται εύκολα γκολ και παράλληλα δείχνει ευάλωτο στις αντεπιθέσεις των περισσοτέρων ομάδων. Ο Γιοβάνοβιτς αναγνώρισε την περασμένη εβδομάδα το πρόβλημα, επισήμανε ότι προσπαθεί να το διορθώσει με τους ποδοσφαιριστές αλλά μέχρι στιγμής δεν τα έχουν καταφέρει.

Τίποτε δεν δούλεψε σωστά για την ομάδα μας αφού ούτε τα άκρα αλλά ούτε και ο Μαρσίνιο μπόρεσαν να κάνουν αυτά που έπρεπε. Αποτέλεσμα να μείνει εκτεθειμένος ο Γιοβάνοβιτς με την επιλογή του να επαναφέρει τον Σολάρι στο αρχικό σχήμα. Ο Αργεντινός περιφερόταν άσκοπα και ανούσια μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής σε μια προσπάθεια να πάρει την μπάλα…

Η είσοδος του Αλμέιδα δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα αφού ο μοναδικό παίκτης που μπορούσε να τρυπήσει την πολύ καλή αμυντική διάταξη των φιλοξενούμενων έγινε αλλαγή.

Μπορούμε να γράψουμε πολλές σελίδες με τα στραβά του χτεσινού ΑΠΟΕΛ. Θα σταθούμε στην επαναλαμβανόμενη τάση της ομάδας μας να παρουσιάζεται νωθρή στο πρώτο ημίχρονο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που με την απόδοση του πρώτου ημιχρόνου δώσαμε τη δυνατότητα στον αντίπαλο να πιστέψει και να μας κάνει δύσκολη τη ζωή. Θεωρούμε αστείο το επιχείρημα ότι δεν αγωνιζόμαστε μόνοι μας και πως δεν μπορούμε να έχουμε τον ίδιο καλό ρυθμό σε ολόκληρο τον αγώνα. Και αυτό γιατί στο πρώτο ημίχρονο αρκετών αγώνων η ομάδα μας υπολειτουργούσε.

Το δώρο του ΦανιέρουΚατά καλή μας τύχη η διαφορά μειώθηκε μόνο κατά ένα βαθμό. Αυτό δεν πρέπει να κάνει κανέναν στον Αρχάγγελο να αισθάνεται άνετα. Και αυτό γιατί αν κουβαλήσουμε τα ίδια μυαλά την Κυριακή, ο Λίλλης θα γίνει ο ήρωας της μισής Κύπρου.