Όσοι έχουν επίγνωση των αγωνιστικών και εξωαγωνιστικών δεδομένων που αφορούν τον ΑΠΟΕΛ αναγνώριζαν τον κίνδυνο που υπήρχε και έπρεπε να αποφευχθεί. Η ομάδα μας δεν έπρεπε να έχει βαθμολογικές απώλειες πριν την Ανόρθωση αφού σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η βαθμολογική διαφορά και το όλο κλίμα ίσως γινόταν μη ανατρέψιμο. Δυστυχώς από τον πρώτο κιόλας αγώνα του δύσκολου Ιανουάριου ήρθε η απώλεια και μάλιστα στην έδρα μας με τον πιο εύκολο αντίπαλο. Η προβληματική εικόνα που δείχνει η ομάδα στο μεγαλύτερο διάστημα του φετινού πρωταθλήματος πλέον βγάζει μάτια και είναι για αυτό που οι περιστασιακές δικαιολογίες διοίκησης και προπονητή έχουν γίνει πλέον εκνευριστικές.
Δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα του κόσμου έχασε την πίστη της προς την ομάδας και τους συντελεστές της και θα τολμήσουμε να πούμε ότι είναι δύσκολο να ανατραπεί η κατάσταση. Δεν είναι μόνο θέμα κουλτούρας που υπάρχει διαχρονικά στον ΑΠΟΕΛ αλλά και γιατί αυτοί που έχουν την ευθύνη να διαχειριστούν την κατάσταση αδυνατούν να το πράξουν.
Η διοίκηση έμαθε εδώ και χρόνια να έχει ρόλο παρατηρητή. Όταν η ομάδα πήγαινε καλά, ο Φοίβος και οι συνεργάτες του ήταν οι μάγκες της παρέας και οι managers της χρονιάς. Τώρα που πρέπει να χαράξουν γραμμή , να στηρίξουν, να προστατέψουν ή και να πάρουν διορθωτικά μέτρα απλά αδυνατούν.
Ο Γιοβάνοβιτς από την πλευρά του δείχνει να μην θέλει να αναγνωρίσει την πικρή για όλους μας πραγματικότητα. Το σκεπτικό και η υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού του καλοκαιριού έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό. Αυτό σε συνδυασμό με την προβληματική παρουσία των περισσοτέρων παικτών που έμειναν στην ομάδα κάνουν εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα.
Το αν και πόσο μπορεί να μας αντέξει το σχοινί θα φανεί πολύ σύντομα. Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τρέχουν και από αύριο η ομάδα πάει στο Τσίρειο για να αντιμετωπίσει την Αελ. Αναλόγως του αποτελέσματος τα δεδομένα στο οικοδόμημα του ΑΠΟΕΛ θα χειροτερέψουν ή θα μείνουν στάσιμα και οι αγώνες πρωταθλήματος με Απόλλων και Ομόνοια που ακολουθούν θεωρούνται παραπάνω από κρίσιμοι. Από κάθε άποψη.