Η φαρσοκωμωδία συνεχίζεται

Ναι, επανερχόμαστε γιατί η κατάσταση έχει γίνει κουραστική στην υπόθεση Σολάρι. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και πρέπει να υπενθυμίσουμε σχετικούς και άσχετους με το θέμα ότι φέτος δεν υπάρχει συγχωροχάρτι για λανθασμένους χειρισμούς, που ενδεχομένως να κοστίσουν την απώλεια του πρωταθλήματος. Εννοείται ότι και πάλι δεν μας απασχολεί καθόλου αν το επίσημο ΑΠΟΕΛ διαψεύσει αυτό που ο κόσμος έχει τούμπανο. Ο Σολάρι είναι εδώ και καιρό ξένο σώμα στον Αρχάγγελο. Για λόγους που πλέον δεν μας ενδιαφέρουν η τεχνική ηγεσία πιστεύει και διαρρέει ότι δεν υπολογίζει τον παίκτη. Ο Γιοβάνοβιτς μάλιστα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο το δείχνει όχι μόνο στους επίσημους αγώνες αλλά και μέσα από τις προπονήσεις. Ο παίκτης έχει το δικό του κατηγορητήριο προς τον προπονητή το οποίο και πάλι δεν μας απασχολεί.

Η ουσία είναι ότι με τα σημερινά δεδομένα η παρουσία του Σολάρι στον ΑΠΟΕΛ συνεχίζεται  για λόγους που σχετίζονται με τη διστακτικότητα που υπάρχει για να σπάσει το συμβόλαιο του. Εκεί λοιπόν που νομίζαμε ότι κουτσά στραβά θα περνούσαμε και φέτος κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να μπορεί να γίνει ή και αν γίνει θα είναι εις βάρος της ανάγκης για μια επιθετική γραμμή που θα έχει παίκτες που θα μπορούν να πετύχουν τα γκολ που θέλουμε για να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα.

Στο παρών στάδιο ακόμα και μια μείωση στις απολαβές του παίκτη είναι ασήμαντη και αχρείαστη αφού το θέμα που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά είναι οι αγωνιστικές προεκτάσεις της παραμονής του  Σολάρι στο ρόστερ.

Με τον Γιοβάνοβιτς να θεωρεί τον Αργεντινό την εσχάτη λύση και να χρίζει βασικό τον Ατόρνο ή και μεταγενέστερα τον Αλωνεύτη, το ερώτημα που τίθεται είναι αν ακροβατούμε σε τεντωμένο σχοινί.

Γιατί δεν αποδεχόμαστε το λανθασμένο της επιλογής και να προχωρήσουμε παρακάτω; Ας φορτώσουμε την αρχική απόφαση στην πίεση του κόσμου αν είναι κάτι που απασχολεί διοίκηση και προπονητή.