Η στάχτη των δυο προκρίσεων

Ο ΑΠΟΕΛ ετοιμάζεται για την μεγάλη μάχη με την Αστάνα εν μέσω προβληματισμού για την μέχρι σήμερα απόδοση της ομάδας. Απόδοση και όχι πορεία αφού αυτή η πτυχή ικανοποιείται πλήρως έχοντας εξασφαλίσει τη συμμετοχή μας στους ομίλους του Europa League. Και όμως κανείς δεν είναι πλήρως ικανοποιημένος και αυτό δεν αφορά τους απαιτητικούς οπαδούς μας αλλά και αυτούς που κρατούν στα χέρια τους την πορεία του ΑΠΟΕΛ.

Είναι δεδομένο ότι ο Πασιένσια χρειάζεται χρόνο για να χτίσει την ομάδα που θέλει και πως το ρόστερ ανανεώθηκε σε ουσιαστικό βαθμό. Είναι επίσης γνωστό ότι με Βαρντάρ και Μίντιλαντ το ζητούμενο ήταν η ουσία. Ο προπονητής μας πήρε την ουσία χωρίς όμως η ομάδα να πείσει. Η βελτίωση δεν έρχεται με την ταχύτητα που αναμένουν οι περισσότεροι από εμάς και επειδή ο υπέρτατος στόχος είναι το Champions League, υπάρχει η γνωστή μουρμούρα.

Η στάχτη από τις δυο προκρίσεις έκατσε και η ανάγκη για μεταγραφική ενίσχυση πέραν της βελτίωσης του υφιστάμενου ρόστερ είναι επιβεβλημένη. Οι υπεύθυνοι το ξέρουν και πίσω από την εκνευριστικές για πολλούς ατάκες όπως το “δεν θα γίνει μεταγραφή για χάρη της μεταγραφής”, υπάρχουν οι εντατικές προσπάθειες για να έρθουν το συντομότερο επιθετικός και αμυντικός.

Είναι επίσης δεδομένο ότι οι κινήσεις αυτές φωτογραφίζουν την δυσκολία κάποιων παικτών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Οι Τσόκο, Κοντίνα αλλά και Νάφιου ήρθαν στην ομάδα με τις καλύτερες συστάσεις αλλά αδυνατούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Οι διακοπές υπό αυτές τις περιστάσεις είναι πολυτέλεια αφού πέραν του αγώνα με την Αστάνα που πλησιάζει, έρχονται και αλλαγές στο ρόστερ.