Η σπαζοκεφαλιά του Δώνη

Εκεί που η ομάδα μας σκόραρε ακατάπαυστα για 9 συνεχόμενες αγωνιστικές με ένα μέσο όρο 3.2 τερμάτων ανά αγώνα, ήρθε η απότομη προσγείωση αφού στους δυο τελευταίους αγώνες ο ΑΠΟΕΛ σκόραρε δυο φορές. Η δυσκολία στη δημιουργία και τελείωμα των φάσεων ήταν εμφανέστατη στον αγώνα με την Ομόνοια όπου υπήρξε και η απώλεια βαθμών ενώ διασκεδάσαμε τις εντυπώσεις στον αγώνα με τον Ερμή. Ο Δώνης έδειξε την απαιτούμενη ετοιμότητα στον τελευταίο αγώνα να «σπάσει» το μέχρι τότε αχώριστο επιθετικό δίδυμο των Μαντούκα και Ντε Βινσέτι, χρίζοντας βασικό τον Σιέρινταν. Ούτε η κίνηση αυτή όμως ήταν αρκετή για να λειτουργήσει η ομάδα καλύτερα έστω και αν ο Ιρλανδός ήταν κινητικός.

Ο αγώνας με τον Ερμή φανέρωσε ότι το πρόβλημα δεν αφορά απαραίτητα και αποκλειστικά τους δυο επιθετικούς αλλά τη γενικότερη μεσοεπιθετική λειτουργία της ομάδας. Με τους Αλωνεύτη και Χαραλαμπίδη να μην μπορούν να γίνουν απειλητικοί από τα άκρα διαβολίζοντας την αντίπαλη άμυνα και τον Μοράις να έχει παθητικό ρόλο στον οργανωτικό τομέα, η ομάδα μας δείχνει «κομμένη» στα δυο.

Ρόλο στην εικόνα των τελευταίων δυο αγωνιστικών παίζει και το γεγονός ότι ο Ντε Βινσέτι κινείται σε ρηχά νερά , έτσι μας λείπουν και οι προσωπικές ενέργειες του Αργεντινού που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Με αυτά τα δεδομένα ο Δώνης πρέπει να αποφασίσει πως θα παρατάξει την ομάδα στον αγώνα του Σαββάτου με τον Απόλλωνα. Θα επαναφέρει το επιθετικό δίδυμο Μαντούκα – Ντε Βινσέτι προσδοκώντας και στο ανέβασμα των υπολοίπων ή θα δούμε και πάλι έναν εκ των Σαντίν ή Σιέρινταν στο αρχικό σχήμα;