Η ρεαλιστική προσέγγιση για τον Στάθη

Ένα από τα θέματα που απασχολούν και επηρεάζουν τον φετινό ΑΠΟΕΛ είναι η παρατεταμένη απουσία του Αλωνεύτη, ο οποίος όπου νάσαι θα κλείσει ένα χρόνο απίστευτης ταλαιπωρίας που προέρχεται από διαδοχικούς τραυματισμούς. Ο τελευταίος τραυματισμός του βραχύσωμου μεσοεπιθετικού είναι και ο πιο ανησυχητικός αφού το πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη κάνει τους πάντες παραπάνω από επιφυλακτικούς στο πως θα επηρεάσει το παρόν και το μέλλον του Αλωνεύτη. Όπως είναι γνωστό ο Αλωνεύτης είχε διαγνωστεί στις αρχές Οκτωβρίου να αντιμετωπίζει πρόβλημα σπονδυλολίσθησης  πρώτου βαθμού καθώς και μετρίου βαθμού δισκοπάθεια.  Η θεραπευτική αγωγή προέβλεπε φυσιοθεραπείας προκειμένου να υποχωρήσουν οι πόνοι κάτι που έγινε εφικτό έτσι στα τέλη Νοεμβρίου ο παίκτης άρχισε σταδιακά να παίρνει χρόνο συμμετοχής. Όσοι θυμούνται τους 3-4 αγώνες στους οποίους ο Αλωνεύτης είχε συμμετοχή αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη έδειχνε να τον εμποδίζει να κάνει αυτά που ήθελε μέσα στο αγωνιστικό χώρο.

Η τελευταία συμμετοχή του παίκτη ήταν στις 20 Δεκεμβρίου οπότε οι πόνοι έγιναν και πάλι αφόρητοι. Από τότε μέχρι και σήμερα ο Αλωνεύτης ακολουθεί πρόγραμμα φυσιοθεραπείας έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί εκ νέου το πρόβλημα το οποίο και από πλευράς επίσημου ΑΠΟΕΛ αναγνωρίζεται ως πολύ σοβαρό.

Το μεγάλο ερώτημα το οποίο κανείς δεν μπορεί να απαντήσει είναι πως θα αντιδράσει ο οργανισμός του παίκτη όταν επιχειρήσει να προπονηθεί σε κανονικούς ρυθμούς και πολύ περισσότερο να λειτουργήσει σε συνθήκες αγώνα. Και αυτό γιατί πρόκειται για μια πολύ ευαίσθητη περιοχή.

Γίνεται αντιληπτό ότι με αυτά τα δεδομένα η ρεαλιστική προσέγγιση του Φινκ και του ΑΠΟΕΛ γενικότερα είναι πως δεν πρέπει να βασίζεται στον παίκτη για τη συνέχεια του πρωταθλήματος και αν ο Στάθης καταφέρει να επανέλθει με ουσιαστικό τρόπο να αποτελέσει ένα τεράστιο και μάλλον απρόσμενο κέρδος.