Η πορεία και τα διδάγματα

Επιχειρώντας κάποιος να δει και να αξιολογήσει την μεγάλη εικόνα και το ζητούμενο για τον φετινό ΑΠΟΕΛ θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ευρωπαϊκός στόχος έχει επιτευχθεί. Η ιεράρχηση των στόχων προκειμένου να μπορέσει η ομάδα να ανταποκριθεί στις οικονομικές κυρίως προκλήσεις ήταν η πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Αυτό έγινε εφικτό έχοντας σαν παρακαταθήκη την κατάταξη που μας τοποθετούσε στο γκρουπ των ισχυρών στις κληρώσεις της προκριματικής φάσης αλλά και αυτής των play offs. Με αυτό τον τρόπο μπορέσαμε να καλύψουμε τα διάφορα αγωνιστικά ζητήματα που απασχολούσαν τον ΑΠΟΕΛ το διάστημα Ιουλίου – Σεπτεμβρίου με σοβαρότερο την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση κάποιων μεταγραφικών κινήσεων με σημαντικότερης αυτής του επιθετικού. Υπήρχε θέμα επίσης με την ετοιμότητα παικτών όπως των Εφραίμ και Αλωνεύτη αλλά και πάλι η ομάδα βγήκε ατσαλάκωτη μέσα από τα προκριματικά και τα play offs.

Η κλήρωση έφερε παγωμάρα η οποία επιβεβαιώθηκε και επίσημα ψες με το που διαμορφώθηκε η τελική βαθμολογία με την ομάδα μας να περιορίζεται στον ένα βαθμό. Ο ΑΠΟΕΛ πάλεψε απέναντι στα μεγαθήρια αλλά η μάχη ήταν άνιση. Ήταν τέτοια γιατί η διαφορά επιπέδου μεταξύ μας και των μεγαλυτέρων ομάδων του κόσμου ήταν αρκετή ακόμα και σε αγώνες όπου αξίζαμε κάτι παραπάνω με πιο χαρακτηριστικό αυτόν με την Παρί στο ΓΣΠ.

Η πορεία του ΑΠΟΕΛ από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα τόσο στις εγχώριες διοργανώσεις όσο και στο Champions League δεν μπορούσε να ήταν καλύτερη. Αυτό όμως οφείλεται και ως ένα βαθμό στις ελάχιστες βοήθειες που είχε η ομάδα από συγκεκριμένους παίκτες για τους οποίους οι απαιτήσεις και προσδοκίες ήταν πολύ μεγαλύτερες.

Είναι για αυτό που ο κόσμος δικαιολογημένα αναμένει πολύ περισσότερα από διοίκηση, προπονητές και ποδοσφαιριστές.