apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Τρίτη 23 Αυγούστου 2011 και ώρα 11.40μ.μ,ο Ούγγρος διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του αγώνα με τη Βίσλα Κρακοβίας και όλοι ξεσπούν. Τα αισθήματα απερίγραπτα και οι αντιδράσεις μοναδικές .Ο Ιβάν και ο Φοίβος κάνουν τους μαέστρους,ο Κόντης στους ώμους του Μπίδη, ο Αίλτον εκτός τόπου και χρόνου. Στις κερκίδες, στις καφετερίες, στους συλλόγους, όλοι γίναμε ένα. Ποια ήταν άραγε η νύχτα που άλλαξε τη ροή της ευρωπαϊκής ιστορίας του ΑΠΟΕΛ μας;
Η Τρίτη 23 Αυγούστου 2011,στη Λευκωσία, όταν ο Αίλτον, με στροφή 180 μοιρών, κάρφωνε τον τερματοφύλακα της Βίσλα;
Η Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011, στη Μπρατισλάβα, όταν ο Αίλτον ντύθηκε Τζιοβάνι και ο Σλοβάκος τερματοφύλακας είδε τι έγινε το βράδυ στις ειδήσεις;
Η Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009, στη Λευκωσία, όταν ο Χρύσης και «οι ελληνικές τριήρεις βύθισαν τα πλοία των Βίκινγκς»;
Η Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009, στο βροχερό Βελιγράδι, όταν ο Χιώτης έκανε την εστία του να μοιάζει με τα γκολπόστ του φουτσαλ;
Όλες οι πιο πάνω απαντήσεις είναι βέβαια σωστές και έχουν τη δική τους μεγάλη και σημαντική ιστορία.
Τι έγινε όμως στο Βελιγράδι την Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008; Το ΑΠΟΕΛ μας ήταν στο Μαρακανά, αντίπαλος του Ερυθρού Αστέρα . Στις κερκίδες υπήρχε ο μεγαλύτερος αριθμός φιλάθλων μας, που ταξίδεψε μέχρι εκείνο το βράδυ στο εξωτερικό. Το σκορ του πρώτου αγώνα στο ΓΣΠ ήταν 2-2 και άφηνε ανοιχτή μόνο μια μικρή χαραμάδα πρόκρισης.
Στο 6ο λεπτό το πρώτο χαστούκι – ο Παουλίστα , ο πιο επικίνδυνος ποδοσφαιριστής μας, έμπαινε στο ασθενοφόρο και έφευγε για το νοσοκομείο με κάταγμα στη κνήμη .
Στο 82ο λεπτό η γροθιά στο πρόσωπο- ένας ανεκδιήγητος βοηθός διαιτητής κατακύρωνε ένα γκολ, που ήταν τουλάχιστον 30 εκατοστά έξω από τη γραμμή και έδινε την ευκαιρία στους Σέρβους να εξαφανίσουν το σημαντικό προβάδισμα που αποκτήσαμε, με 0-2 μετά από εκπληκτική εμφάνιση και να στέλλει το παιγνίδι στην παράταση .
Στο 103ο λεπτό η κλωτσιά κάτω από τη ζώνη – ο Παρασκευάς Χρίστου με καταπληκτική πάσα σε αντίπαλο ανάγκαζε το Χιώτη να παραχωρήσει πέναλτι και να φεύγει για τα αποδυτήρια. Τον θυμούμαι ακόμα να ακουμπά πάνω στη διαφημιστική πινακίδα στην έξοδο του γηπέδου και να βλέπει με απόγνωση.
Αν ήταν οποιαδήποτε άλλη ομάδα , αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος προπονητής, θα σήκωνε λευκή σημαία. ΟΧΙ όμως ο ΑΠΟΕΛ , ΟΧΙ ο ΙΒΑΝ.
Στο 117ο λεπτό ο καθηγητής Πίντο, έδινε τη μπάλα στον πιο όμορφο φαλακρό του κόσμου. Ο Μίρο, τους κάρφωσε και ο Ιβάν έστειλε μήνυμα στους ακριβότερους οίκους υψηλής ραπτικής να ετοιμάσουν τα κοστούμια για το Champions League .
Η κλήρωση με τη Σάλκε που ακολούθησε μας έστειλε σπίτι μας. Όμως έτσι και αλλιώς, τα κοστούμια δεν ήταν έτοιμα . Ήθελαν το χρόνο τους για να ετοιμαστούν.
Εκείνο το βράδυ κοιταχτήκαμε όλοι στα μάτια – διοίκηση , τεχνική ηγεσία , ποδοσφαιριστές και κόσμος . Καταλάβαμε όλοι ότι το ποτάμι δεν θα γύριζε πίσω . Ήταν θέμα χρόνου να φτάσουμε εκεί που μας άξιζε. Εκείνη η νύχτα άνοιξε το δρόμο. Ο δρόμος, με τη σωστή διαχείριση όλων, έγινε λεωφόρος.
Η νύχτα της Πέμπτης 28 Αυγούστου 2008 ήταν αυτή που άλλαξε την ιστορία της ευρωπαϊκής μας πορείας. Έστω και αν δεν πήρε τη δόξα που της άξιζε.Μηνάς ΜενελάουΛευκωσία
