Η μοίρα της «νέας ομάδας»

Είναι αναπόφευκτο μετά από κάθε βαθμολογική απώλεια και μέτρια απόδοση να αρχίζει ένας γύρος συζητήσεων ανάμεσα στους οπαδούς μας σχετικά με τις δυνατότητες της ομάδας, λάθη και παραλήψεις που έγιναν από διοίκηση και προπονητή και ότι άλλο φανταστεί ο καθένας. Το φαινόμενο δεν είναι σημερινό αφού τα ίδια συνέβαιναν και τις χρονιές που κατακτούσαμε πρωταθλήματα ή που διαπρέπαμε στο Champions League. Φέτος όμως υπάρχει μια σημαντική διαφορά που κάνει τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα αλλά και επικίνδυνα. Ο φετινός ΑΠΟΕΛ άλλαξε σε ουσιαστικό βαθμό και είναι για αυτό που μετά τον αποκλεισμό από την Μπακού διοίκηση και Γιοβάνοβιτς άρχισαν όλο και πιο συχνά να κάνουν αναφορές για μια νέα ομάδα που χτίζεται και χρειάζεται στήριξη και υπομονή. Ο κόσμος δυσκολεύτηκε να αντιληφθεί το μέγεθος των αλλαγών και τη λογική πίσω από αυτές και είναι για αυτό που η τριάρα από την Μπακού ήταν ένα ισχυρό σοκ. Ήταν τέτοιο γιατί ήταν μια πρώτη επιβεβαίωση ότι ο φετινός ΑΠΟΕΛ δύσκολα θα μπορούσε να παρουσιαστεί καλύτερος από τον περσινό έστω και αν οι υπεύθυνοι υποστήριζαν κάτι τέτοιο.  Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε το κλίμα που υπήρχε πριν την έναρξη του πρωταθλήματος με τη διοίκηση και τον Γιοβάνοβιτς να βρίσκονται στο επίκεντρο της κριτικής. Το ζητούμενο με αυτά τα δεδομένα ήταν ένα καλό ξεκίνημα που θα έφερνε την ηρεμία στο όλο οικοδόμημα και θα επέτρεπε στην ομάδα να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της και παράλληλα να κερδίζει.

Αυτό έγινε κατά το ήμισυ αφού κάναμε τέσσερις σερί νίκες χωρίς όμως να δείξουμε ικανοποιητική πρόοδο σε παραμέτρους όπως η μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας. Η διοίκηση μέσα στα πλαίσια της ωραιοποίησης των πάντων μιλούσε για σταθερή βελτίωση ενώ στην πραγματικότητα η ομάδα κάθε εβδομάδα έκανε ένα μικρό βήμα προς τα πίσω. Με αυτά τα δεδομένα το 0-0 με την ομόνοια μόνο ως έκπληξη δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση είδαμε τόσο τη διοίκηση όσο και τον προπονητή να προσπαθούν μέσω των δηλώσεων τους να σμικρύνουν το χρονικό διάστημα στο οποίο η απόδοση της ομάδα ήταν κάτω του μετρίου.

Επειδή η κάθε πλευρά έχει το δίκαιο της και τη δική της σωστή επιχειρηματολογία, το τι πρέπει να γίνει αποδεκτό από το επίσημο ΑΠΟΕΛ είναι ότι κάθε φορά που υπάρχουν βαθμολογικές απώλειες θα υπάρχει προβληματισμός ή και αμφισβήτηση των πάντων από μια μερίδα κόσμου. Η πίεση είναι μεγάλη αλλά τόσο ο Γιοβάνοβιτς όσο και η παλιοσειρά των παικτών πρέπει να την αντέξουν. Ο κόσμος με τη σειρά του θα πρέπει έστω και τώρα να αποφασίσει πως θέλει να πορευτεί για το υπόλοιπο της χρονιάς. Αξίζει ο Γιοβάνοβιτς την πίστωση χρόνου που ζητά προκειμένου να χτίσει ένα νέο ΑΠΟΕΛ (έστω και αν δεν ήθελαν κάποιοι κάτι νέο); Πόσο σοβαρά πρέπει να λάβουμε υπόψη τη δική του άποψη αναφορικά με τις δυνατότητες της φετινής ομάδας;