apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Η κόντρα Ποταμίτη – Ερωτοκρίτου φτάνει στο τέλος της αφού στην αυριανή δημοσιογραφική διάσκεψη που έχει συγκαλέσει ο πρώτος αναμένεται να ανακοινώσει την παραίτηση του και τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν. Το τελευταίο επεισόδιο στην κόντρα που χρονολογείται έμελλε να είναι καταδικαστικό για τον πρόεδρο του σωματείου. Οι χειρισμοί του ήταν τέτοιοι που δεν του αφήνουν περιθώριο για οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Παρόλο που δεν τιμά κανέναν είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε μια τουλάχιστον αναφορά για το θέμα που προέκυψε και τον ρόλο που διαδραμάτισε ο Ποταμίτης. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια διάσταση απόψεων με τον Ερωτοκρίτου και το επιτελείο του να ισχυρίζονται ότι ο πρόεδρος του σωματείου έκανε κατάχρηση και δεν είχε εξουσιοδότηση να χειριστεί το συγκεκριμένο θέμα. Ο Ποταμίτης από την άλλη ισχυρίζεται ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και επιφυλάσσεται να πει τη δική του εκδοχή στη δημοσιογραφική.
Επειδή δύσκολα μπορεί να βγει κάποιος από μέσα αλλά και επειδή η κόντρα έχει κουράσει τους πάντες θα σταθούμε στην ουσία του θέματος που είναι άλλη.
Αποχωρώντας προ διετίας από μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας και πυροβολώντας συγκεκριμένους μεγαλομετόχους για διαπλεκόμενα συμφέροντα, ο Ποταμίτης επέλεξε να συνεχίσει με την εμπλοκή του στα διοικητικά του σωματείου.
Στην ατζέντα του υπήρχαν δυο στρατηγικοί στόχοι. Ο πρώτος ήταν να γίνει ξανά ο ΑΠΟΕΛ ένας αθλητικός σύλλογος με τη λειτουργία όσων περισσότερων τμημάτων. Ο δεύτερος στόχος ήταν να έχει το σωματείο ένα θεσμικό ρόλο στα τεκταινόμενα της εταιρείας. Ο στόχος αυτός απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη δυναμική όταν το σωματείο έγινε μέσα σε μια νύχτα μεγαλομέτοχος της εταιρείας μετά τη γνωστή δωρεά Ζιβανάρη.
Ο θεσμικός αυτός ρόλος έφερε αμέσως προστριβές και σε πολλές περιπτώσεις μετωπικές συγκρούσεις μεταξύ των δυο προέδρων. Ο Ποταμίτης και ως πρώην μέλος του συμβουλίου του Ερωτοκρίτου γνώριζε πολλά όσον αφορά την οικονομική διαχείριση ενώ είχε και ισχυρή άποψη για το καθετί που αφορά την ομάδα.
Το οξύμωρο είναι ότι παρά τις κατά καιρούς συγκρούσεις τους κατάφερναν με την παρέλευση του χρόνου να τα βρίσκουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προ διμήνου παρολίγον πρόσληψη του Χατζηλούκα ως τεχνικού διευθυντή θα γινόταν κατόπιν εισήγησης και ενεργειών του προέδρου του σωματείου.
Η κατάσταση οδηγήθηκε στα άκρα με αφορμή την εμπλοκή του Ποταμίτη στις διαπραγματεύσεις με τον Σαντίν αλλά το γυαλί είχε ραγίσει αρκετές εβδομάδες προηγουμένως.
Τα βαθύτερα αίτια σχετίζονται με την οικονομική διαχείριση και τον συγκεντρωτικό τρόπο με τον οποίο ο Ποταμίτης θεωρεί ότι διοικεί τον ποδοσφαιρικό ΑΠΟΕΛ ο Ερωτοκρίτου. Η παρουσία του προέδρου και αντιπροέδρου του σωματείου στις συνεδρίες της εταιρείας δεν κατάφεραν να φέρουν πιο κοντά τις δυο πλευρές, γεγονός που οδήγησε στις κατά καιρούς δημόσιες παρεμβάσεις του Ποταμίτη.
Παρεμβάσεις οι οποίες ήταν λανθασμένες τόσο στο περιεχόμενο τους όσο και στο χρονικό σημείο που γίνονταν. Αυτό βοήθησε στο να δημιουργηθεί μια αρνητική άποψη για τον πρόεδρο του σωματείου η οποία διευκόλυνε και τον Ερωτοκρίτου.
Το πόσοι θα θυμούνται ότι επί προεδρίας Ποταμίτη ο ΑΠΟΕΛ έγινε ξανά πραγματικά αθλητικός σύλλογος είναι κάτι που απασχολεί ελάχιστους και το ζητούμενο πλέον είναι να επιλεγεί ένας πρόεδρος για το σωματείο που θα συμπλεύσει με τη γραμμή Ερωτοκρίτου.
