Το ζητούμενο δεν ήταν μόνο η νίκη. Όσοι αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα αναγνώριζαν ότι ο ΑΠΟΕΛ χρειαζόταν και μια καλή εμφάνιση η οποία θα λειτουργούσε καταλυτικά έτσι ώστε η ομάδα να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Αυτό έγινε με τον καλύτερο τρόπο στο 4-0 επί του Ολυμπιακού και είναι για αυτό που τα χαμόγελα των παικτών έβγαζαν μάτια. Έχει τεράστια σημασία η ψυχολογία των παικτών και βλέποντας τους Πίντο και Μοράις να αγωνίζονται και πάλι μαζί έχοντας πολύ καλή απόδοση ήταν ότι το καλύτερο. Έχουμε γράψει επανειλημμένα για την εξάρτηση που έχει η ομάδα στους δυο Πορτογάλους αλλά και τη στήριξη που πρέπει να δώσουμε στο καλύτερο δίδυμο αμυντικών χαφ που πέρασε ποτέ από την Κύπρο. Για τον Νούνο ιδιαίτερα η επάνοδος του δεν μπορούσε να είναι καλύτερη αφού πέτυχε και δυο τέρματα τα οποία πανηγύρισε σαν μικρό παιδί!Η επαναφορά του 4-5-1 ή 4-2-3-1 όπως το προτιμούν κάποιοι είχε θετικό αντίκτυπο στην ομάδα η οποία καλά στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έχοντας σαν κύριο χαρακτηριστικό την καλή κυκλοφορία της μπάλας. Η παρουσία του Μπεναχούρ βοήθησε σε καθοριστικό βαθμό αφού σαν επιπλέον παίκτης στο κέντρο μπόρεσε να αποσυμφωρήσει τους δυο Πορτογάλους. Η μεσαία γραμμή δούλεψε σωστά με αποτέλεσμα να μην δημιουργηθούν φάσεις στην περιοχή του Πάρντο με κάθετες μπαλιές που σε προηγούμενους αγώνες δημιουργούσαν ανασφάλεια στην ομάδα. Στεκόμαστε σε αυτό γιατί έχουμε την άποψη ότι κάποια από τα αμυντικά κενά οφείλονται στο ότι οι επιθετικές προσπάθειες των αντιπάλων δεν ανακόπτονται έγκαιρα.
Στα θετικά περνά και η επιστροφή των Σέρχιο και Κλουκόφσκι στο αρχικό σχήμα αφού οι δυο νεοφερμένοι άρπαξαν την ευκαιρία και έδειξαν έτοιμοι. Και οι δυο είχαν ουσιαστική συμμετοχή στον οργανωτικό τομέα ενώ ανταποκρίθηκαν και στα αμυντικά τους καθήκοντα. Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην εξάσκησε πίεση αλλά αυτό ως ένα βαθμό έγινε γιατί δεν του το επιτρέψαμε.Μια νίκη και μια καλή εμφάνιση δεν αρκεί. Ο Γιοβάνοβιτς το ξέρει πολύ καλά και είναι για αυτό που η προσοχή στρέφεται πλέον στον ακόμα πιο δύσκολο αγώνα του Σαββάτου με την Σαλαμίνα. Από τη στιγμή που οι άλλοι κερδίζουν έχουμε την πίεση να κάνουμε το ίδιο για να διατηρηθούμε στην κορυφή.