Η ελαφρότητα των μεταγραφών

Η αποχώρηση του Μπελαιτ άνοιξε την όρεξη των μμε που εικάζουν ότι θα γίνει και δεύτερη μεταγραφή την οποία μάλιστα εντάσσουν κάτω από το πλαίσιο της αντίδρασης του προπονητή στα όσα απαράδεκτα είδε στον αγώνα με την Αλκή. Πέραν του ότι υπάρχει μεγάλη δόσης υπερβολής σε αυτή την προσέγγιση πρέπει να διερωτηθούν όλοι και κυρίως οι υπεύθυνοι κάποια πράγματα έτσι ώστε να αποφευχθούν τα ίδια λάθη. Ασφαλώς και υπάρχει προβληματισμός για την απόδοση κάποιων ποδοσφαιριστών οι οποίοι όχι προχτές αλλά εδώ και μήνες δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα. Πρώτος και καλύτερος  ο Σολάρι ενώ στην κατηγορία αυτή ανήκει τόσο ο Γιάχιτς όσο και ο Ατόρνο. Οι πιο απαιτητικοί μεγαλώνουν τη λίστα εντάσσοντας σε αυτήν και τον Κακά ενώ ελάχιστοι από εμάς θεωρούσαν ότι ο ανυπόμονος πλέον Γιοβάνοβιτς θα επέλεγε ως πρώτο για αποχώρηση τον Μπελαιτ.

Η ευκολία με την οποία τα μμε και οι οπαδοί καθορίζουν τους υποψήφιους για αποχώρηση δεν συμβαδίζει σε καμία περίπτωση με τη δυσκολία που υπάρχει για να βρεθούν καλύτεροι και φτηνότεροι αντικαταστάτες τους. Οι Γιοβάνοβιτς και  Κυριακίδης γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι εννοούμε. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί από αυτούς που δεν ικανοποιούν ήταν παίκτες που το καλοκαίρι πέρασαν τον εξονυχιστικό και χρονοβόρο έλεγχο του προπονητή μας για να πει το ναι…

Πέραν της δυνατότητας ή και ικανότητας να φέρουμε καλύτερους παίκτες από τους υφιστάμενους στην περίπτωση Σολάρι υπάρχει ένα πελώριο συμβόλαιο που εξυπακούει μεγάλο κόστος σε περίπτωση διακοπής της συνεργασίας. Οι όποιες σκέψεις γίνονται από πλευράς διοίκησης για το συγκεκριμένο θέμα είναι περισσότερο φιλολογικές κάτι που αποδεικνύει ότι δεν είναι έτοιμη για ακραίες αποφάσεις.

Εκτός και αν ο Γιοβάνοβιτς που ψάχνεται βρει κάποιον και ταυτόχρονο υποδείξει και στη διοίκηση τον παίκτη που δεν χρειάζεται πλέον στον Αρχάγγελο.