Η διαχείριση της κούρασης

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η παραδοχή του Δώνη ότι η κούραση των παικτών ήταν ένας παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην μέτρια απόδοση που είχε ο ΑΠΟΕΛ και στον αγώνα με την Ομόνοια. Ο στατικός τρόπος ανάπτυξης και η δυσκολία να γίνουν κάποια πράγματα από το πρώτο ημίχρονο σχετίζονται άμεσα με την φυσική κόπωση των παικτών γεγονός που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια να σταθεροποίησης της απόδοσης στα επιθυμητά επίπεδα. Το όλο θέμα είναι σύνθετο και σίγουρα πολύπλοκο αφού για να δείχνει και να είναι κουρασμένη η ομάδα παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Γίνεται πολύς λόγος για το είδος και την ποιότητα της εκγύμνασης της ομάδας αλλά και αυτός είναι ένας τομέας που έχει πολλές πτυχές τις οποίες δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές από την οπαδική σκοπιά.

Το γεγονός ότι ο Δώνης μέχρι πρόσφατα έκανε σημαντικό rotation είναι μια άλλη παράμετρος η οποία δημιούργησε την εντύπωση ότι ομάδα θα διατηρούσε τη φρεσκάδα της, κάτι το οποίο όμως δεν φαίνεται να ισχύει.

Σε κάθε περίπτωση η ομάδα δείχνει μαγκωμένη και να μην έχει τις απαιτούμενες φυσικές δυνάμεις. Το να αναδεικνύεται ως επιχείρημα η εξαίρεση (Σέρτζιο) στον κανόνα δεν αποτελεί επιχείρημα περί του αντιθέτου. Με αυτά τα δεδομένα ο Δώνης και το επιτελείο του έχουν σημαντικές προκλήσεις ενώπιων τους.