Αν και εκκρεμεί η μαθηματική εξασφάλιση του πρωταθλήματος, η διαφορά των 8 βαθμών ήρθε σε μια περίοδο που η υπομονή του κόσμου κτυπούσε κόκκινο. Μια τεράστια ανάσα και μια τεράστια εισπνοή οξυγόνου ήταν το πρώτο πράγμα που κάναμε όλοι με την λήξη του χτεσινού αγώνα. Η ανυπομονησία για να βάλουμε ένα τέλος στην υπόθεση πρωτάθλημα και το άγχος του να μην δώσουμε αφορμή για μια νέα αρχή στην υπόθεση τίτλος ήταν οι βασικοί παράμετροι που κυρίευαν τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ τις τελευταίες βδομάδες. Στοιχεία που δημιουργούσαν την γνωστή νευρικότητα στους οπαδούς μας που μεταφερόταν και στην ομάδα. Η χτεσινή νίκη ήρθε σε ένα οριακό σημείο. Εκεί όπου τα αποθέματα υπομονής του κόσμου είχαν εξαλειφθεί, η αγωνία μας να καπαρώσουμε επιτέλους τον τίτλο είχε φτάσει στα ύψη και η ανάγκη για αποσυμπίεση μετά από μια παράξενη χρονιά είναι επιτακτική.
Με όλα τα στραβά και τα ανάποδά της η ομάδα μας θα σηκώσει την κούπα του πρωταθλητή. Μια δύσκολή χρονιά με αρκετές τρικλοποδιές φτάνει στο τέλος της. Όπως πολύ εύστοχα λέμε όλοι όποτε μας δοθεί η ευκαιρία, κανείς δεν θα θυμάται το πώς κατακτήσαμε αυτό το πρωτάθλημα και το άγχος που περάσαμε μέχρι να ολοκληρωθεί ο στόχος αυτός. Το μόνο που μένει είναι το 22 και η διαφορά που συνεχίζει να αυξάνεται από τους χόχους.
Για τους πιο πάνω λόγους, οφείλουμε και πρέπει να το πανηγυρίσουμε όπως κάθε άλλο πρωτάθλημα. Η πολυτέλεια του +8 παρέχει την δυνατότητα στην ομάδα μας να παίξει πιο ελεύθερα στο ερχόμενο παιχνίδι με την ΑΕΚ και να μας δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Είναι η ευκαιρία για τους ποδοσφαιριστές μας να σπάσουν την φετινή αρνητική παράδοση που έκτισαν στο πάλαι ποτέ απόρθητο κάστρο της ομάδας μας και να πανηγυρίσουν μαθηματικά το πρωτάθλημα.
Ο κόσμος ζητά επίμονα μια καλή παρουσία και μια νίκη που μαθηματικά θα κλειδώσει τον τίτλο και θα ξεκλειδώσει την λαβίδα για την αποσυμπίεση των οπαδών μας. Όση ανάγκη την έχει η ομάδα και το προπονητικό τιμ, άλλη τόση την έχει και ο κόσμος.
Μια φρέσκα εμφάνιση και μια νίκη την ερχόμενη αγωνιστική θα ξεκλειδώσει τα συναισθήματα που τόσο καιρό θέλαμε να εκδηλώσουμε αλλά ήμασταν κουμπωμένοι.
Και σήκωσέ το…