apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου είναι μια καλή αφορμή για να κάνουμε τον απολογισμό της μέχρι σήμερα πορείας του ΑΠΟΕΛ στο πρωτάθλημα. Πρόκειται για μια πορεία που επιβεβαιώνει ότι η ομάδα μας είναι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου αλλά διαψεύδει όσους ανέμεναν ότι από τον Δεκέμβριο θα χτίζαμε μια διαφορά ασφαλείας που θα μας έχριζε ουσιαστικά πρόωρα πρωταθλητές. Ο Απόλλων δείχνει ότι έχει τα φόντα να μας ακολουθήσει αφού εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι η ομάδα μας δεν πείθει με την απόδοση της. Αν δεν ήταν η Δόξα..
Η αλήθεια είναι ότι η βαθμολογική συγκομιδή του ΑΠΟΕΛ είναι ικανοποιητική αν εξαιρέσουμε την ισοπαλία – σοκ με τη Δόξα. Εννοείται ότι υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν αποτυχία το 0-0 με τη φετινή Αελ μέσα στην έδρα μας αλλά το γεγονός ότι την τετραμηνία που πέρασε ο ΑΠΟΕΛ έπρεπε να διαχειριστεί και τη συμμετοχή του στο Champions League αποτελεί καλή δικαιολογία.
Το άπειρο τεχνικό επιτελείο του Δώνη όσον αφορά τη διαχείριση μια ομάδας που συμμετέχει στους ομίλους του Champions League και παράλληλα πρέπει να κατακτήσει το πρωτάθλημα, παίρνει άριστα όσον αφορά τη διαχείριση του ρόστερ βάσει των αποτελεσμάτων και στους δυο θεσμούς.
Ο Δώνης έστω και αν ευθύνεται εν μέρει μπορεί να λέει ότι αν είχε και υποτυπώδη βοήθεια από τα αστέρια της ομάδα τους τελευταίους μήνες τα δεδομένα θα ήταν ακόμα πιο καλά και ελπιδοφόρα για τον ΑΠΟΕΛ.
Πάντως προκαλεί τρόμο το γεγονός ότι νίκες όπως με Ερμή και Οθέλλο ήρθαν απρόσμενα στα τελευταία λεπτά και μετά από προβληματική αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας.
Το επιθετικό πρόβλημα
Η δυσκολία του ΑΠΟΕΛ να δημιουργήσει ευκαιρίες και να πετύχει γκολ βγάζει μάτια. Όση αυτοπεποίθηση δημιουργεί η αμυντική συμπεριφορά άλλη τόση ανασφάλεια προκαλεί γραμμή κρούσης. Τα 16 γκολ είναι η μικρότερη παραγωγή πρωτοπόρου σε 11 αγωνιστικές την τελευταία δεκαετία ενώ ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό προκαλεί η αφλογιστία των παικτών που θα έπρεπε να έχουν συνεισφορά στο γκολ.
Οι προβληματικές μεταγραφές
Είναι γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν ότι με εξαίρεση τον Καρλάο, οι φετινές προσθήκες προκαλούν έντονο προβληματισμό και απογοήτευση. Οι Ρίισε και Τζιμπούρ αδυνατούν να κάνουν ακόμα και τα απολύτως απαραίτητα ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει πρόθεση από καμία πλευρά για πρόωρη διακοπή της συνεργασίας.
Το να παραπέμπουν πολλοί στην περσινή αγωνιστική αναμόρφωση των Βινίσιους, Σιέρινταν και Αμορίν είναι παρήγορο αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό θα επαναληφθεί και φέτος.
Γίνεται αντιληπτό ότι οι προκλήσεις στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος είναι μεγάλες και σημαντικές. Εν τω μεταξύ όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι η κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου πρωταθλήματος δεν θα είναι υγιεινός περίπατος, τόσο το καλύτερο!
