Η αλήθεια για το σήμερα

Η πικρή πραγματικότητα λέει ότι ο ΑΠΟΕΛ θέλει να στεφθεί πρωταθλητής σήμερα. Επειδή δεν τα καταφέραμε χτες από μόνοι μας, περιμένουμε σήμερα από την Ομόνοια να μην χάσει από την Ανόρθωση για να στεφθούμε πρωταθλητές. Είναι ψυχοφθόρο, λυπηρό και εκνευριστικό αλλά μια πραγματικότητα. Μακάρι να γίνει και ας μην έχει κανείς κουράγιο να βγει στους δρόμους να πανηγυρίσει. Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι να τελειώσει μια δύσκολη χρονιά. Αν κερδίσει η Ανόρθωση και μειωθεί η διαφορά στους 5 βαθμούς θα χάσουμε για τα καλά τον ύπνο μας και θα πάμε στους επόμενους αγώνες με αφόρητο άγχος. Όλοι οι συντελεστές του οικοδομήματος του ΑΠΟΕΛ έδειξαν χτες κατώτεροι των περιστάσεων. Το αποτέλεσμα ήταν να φύγουμε όλοι από το γήπεδο με σκυμμένα τα κεφάλια. Η αγωνιστική παρουσία της ομάδας σε συνδυασμό με τα όσα έγιναν από λίγους ανεγκέφαλους και την εξωφρενική απόφαση για χρήση δακρυγόνων είχε σαν αποτέλεσμα να διερωτηθούν πολλοί αν αξίζει τον κόπο να συνεχίσουν να ασχολούνται.

Επιστρέφοντας στο αγωνιστικό μέρος πρέπει να πούμε ότι η εικόνα της ομάδας μας δεν μας εξέπληξε. Είδαμε για ακόμα μια φορά το γνωστό ΑΠΟΕΛ όπου δυσκολεύεται αφάνταστα να κάνει κάποια βασικά πράγματα, κυρίως στο επιθετικό κομμάτι. Χωνέψαμε ότι η ομάδα άλλαξε από πέρσι σε άτομα και αγωνιστικό στυλ αλλά αυτό που δεν αντέχεται είναι η τρομερή δυσκολία του ΑΠΟΕΛ να ανταποκριθεί φέτος σε ικανοποιητικό βαθμό.

Ότι και να πει πλέον κάποιος δεν βοηθά αφού είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση. Ο Γιοβάνοβιτς δοκίμασε κυριολεκτικά τα πάντα αφού κάθε εβδομάδα η τακτική του και κυρίως οι επιλογές επιφυλάσσουν εκπλήξεις που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει.

Είναι για αυτό που έχουμε ανάγκη να τελειώσουν όλα το συντομότερο για να δούμε πως βαδίζουμε στη συνέχεια.

Και κουράγιο σε όσους θα στρέψουν κρυφά ή φανερά την προσοχή τους στο ΓΣΠ σήμερα στις 5:00 το απόγευμα.