Η αβάσιμη εξάρτηση στον Αλμέιδα

Θα είναι λίγο περίεργα τα όσα θα αναλύσουμε στη συνέχεια και πιθανών αντικρουόμενα αλλά αξίζουν αναφοράς αφού στριφογυρίζουν στο μυαλό αρκετών. Ο Αλμέιδα είναι κατά γενική ομολογία ο καλύτερος επιθετικός που διαθέτει η ομάδα και αυτός που μπορεί με την απόδοση του να καθορίσει την έκβαση οποιουδήποτε αγώνα. Δεν το έκανε ποτέ όμως στον πρώτο γύρο αφού στους λίγους αγώνες που αγωνίστηκε η απόδοση του ήταν κάτω του μετρίου! Ο ΑΠΟΕΛ σημείωσε μέχρι στιγμής 26 τέρματα αλλά ο καλύτερος και πιο επικίνδυνος του επιθετικός μόνο ένα. Ήταν αυτό στην 5η αγωνιστική εναντίον του Απόλλωνα όταν πέρασε στον αγώνα ως αλλαγή και πέτυχε με εντυπωσιακό πλασέ το δεύτερο γκολ που σφράγισε τη νίκη. Rotation και τραυματισμοί είχαν σαν αποτέλεσμα να δούμε τον Βραζιλιάνο τέσσερις φορές βασικό, ενώ σε άλλους τρεις αγώνες πέρασε ως αλλαγή.

Με εξαίρεση τον αγώνα με την Ομόνοια όπου ενάντια στις προβλέψεις ο Γιοβάνοβιτς ξεκίνησε τον Ατόρνο ως επιθετικό σε όλους του υπόλοιπους αγώνες ένας εκ των Σολάρι ή Αλμέιδα ήταν στην κορυφή της επίθεσης. Οι δυο «καθαρόαιμοι» επιθετικοί σημείωσαν σχεδόν το 1/3 των τερμάτων με ανομοιόμορφη όμως κατανομή αφού ο Αργεντινός σημείωσε τα εφτά από τα οκτώ τέρματα.

Οι αριθμοί αλλά και η απόδοση του Αλμέιδα συνηγορούν ότι η συνεισφορά του στους πρώτους 15 αγώνες ήταν ελάχιστη. Παρόλα αυτά όλοι περιμένουν με αγωνία να επιστρέψει και τρέμουν στην ιδέα ενός νέου τραυματισμού ή ντεφορμαρίσματος!

Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί αβάσιμο αφού η αξία του Βραζιλιάνου είναι αδιαμφισβήτητη. Το ότι ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε με έναν μέτριο Αλμέιδα να διατηρηθεί σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή είναι σημαντικό και το ζητούμενο πλέον είναι να διαφοροποιηθούν τα δεδομένα προς το καλύτερο.

Πρακτικά αυτό σημαίνει να μπορέσει ο παίκτης να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό αφού ήδη έχει καθυστερήσει. Το δεύτερο και πιο σημαντικό απαιτούμενο είναι να μπορέσει να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε ψηλά επίπεδα. Οι αγώνες της Ευρώπης σύντομα θα ολοκληρωθούν αλλά και πριν γίνει αυτό ο Αλμέιδα, όπως και οι υπόλοιποι, θα πρέπει να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να ευθυγραμμιστούν με τις προτεραιότητες της ομάδας.

Με τον Σολάρι να μην πείθει και να τίθεται κάτω από έντονη αμφισβήτηση το επιθετικό βάρος θα πέσει πρωτίστως πάνω στον Αλμέιδα έστω και αν ο Τρισκόφσκι άρχισε να βλέπει δίκτυα τον τελευταίο καιρό. Από την άλλη η έλλειψη συναγωνισμού δεν βοηθά τον Βραζιλιάνο ο οποίος θα πρέπει να κάνει τη δική του υπέρβαση στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος.