Η ήττα έφερε τα γνωστά μουρμουρητά

Το σκηνικό είναι γνωστό αφού το ζήσαμε αρκετές φόρες φέτος ενώ είναι μέσα στο DNA των οπαδών μας και όχι μόνο η αμφισβήτηση των πάντων όταν δεν έρχεται το ποθητό αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι ότι το ΑΠΟΕΛ εδώ και καιρό δεν πατά γερά στο έδαφος σε κανένα τομέα και με αφορμή την ήττα από την Ομόνοια, ξεσπάθωσαν όσοι τα έχουν με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όσοι τα έχουν με τη διοίκηση Ζιβανάρη και σε μικρότερο βαθμό όσοι τα έχουν με τους ποδοσφαιριστές. Ούτε το ότι μειώσαμε στο σκορ και έχουμε καλές ελπίδες για πρόκριση στον τελικό φαίνεται ικανό για να ηρεμήσει και να επαναφέρει την αισιοδοξία και δυναμική στην ομάδα μας.

Τίποτα από ότι συμβαίνει σήμερα δεν είναι τυχαίο αφού όλα σχετίζονται με την πορεία της ομάδας αλλά και για το πώς προδιαγράφονται τα δεδομένα για τη νέα χρονιά. Μεγάλη μερίδα του κόσμου γύρισε εδώ και καιρό την πλάτη στην ομάδα και αυτό ίσως να είναι το πιο ανυσηχητικό στοιχείο.

>

Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά στην προσπάθεια μας να δούμε τι συμβαίνει. Την προηγούμενη του ημιτελικού αναγκαστήκαμε να γράψουμε ότι «Το ΑΠΟΕΛ έχει αρκετών ειδών προβλήματα τα οποία είναι δυνατό να γίνουν εντονότερα με πιθανό αρνητικό αποτέλεσμα την Τετάρτη ή και αποκλεισμό μας. Είναι και αυτός ένας επιπλέον λόγος να προσπαθήσουν όλοι να έρθει η πρόκριση μέχρι να δούμε πως μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα αυτά.»

Θα ήταν στρουθοκαμηλισμός να ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε ότι τα όσα συμβαίνουν στην Ομόνοια σε συνδυασμό με τα δικά μας δεδομένα δεν επηρεάζουν τον κόσμο. Ο αιώνιος μας αντίπαλος έχει τους οικονομικούς πόρους να αγοράσει ότι καλύτερο υπάρχει, ενώ εμείς ψάχνουμε αρπαχτές από την Αργεντινή και την Αραδίππου. Η ομάδα μας αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα ενώ οι σχέσεις συγκεκριμένων μελών της διοίκησης με τον προπονητή δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτές που θα έπρεπε.

Ο Μακρίδης και αυτοί που καθορίζουν στο βαθμό που μπορούν το ποδοσφαιρικό του μέλλον τρίβουν τα χέρια τους από την προσφορά της Μέταλουρκ, ενώ εμείς κατηγορούμε τα μέσα ενημέρωσης που μας είπαν το αυτονόητο. Ο καλύτερος παίκτης στην Κύπρο είναι με το ένα πόδι εκτός Αρχαγγέλου και η μόνη περίπτωση να παραμείνει είναι η πίεση που θα του ασκήσει ο κόσμος που τον αγαπά και εκτιμά.

Πώς να μπορέσει ποδοσφαιριστής, παράγοντας και οπαδός να πορωθεί για το κύπελλο με αυτά τα δεδομένα;

Από την άλλη η έμπνευση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να βγάλει από τη ναφθαλίνη τον Τσόροβιτς σε συνδυασμό με το τελικό αποτέλεσμα και τη χαμένη ευκαιρία του Σλοβένου έδωσαν αφορμές για να τα ακούσει και ο Σέρβος. Θυμήθηκαν και την εντεκάδα-ήττας στον αγώνα του δευτέρου γύρου, τα λάθη που έκανε στην πρώτη του θητεία! ως προπονητής μας και τον στήνουν στο τοίχο.

Αυτό είναι το φετινό ΑΠΟΕΛ. Η περσινή πορεία ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη και όσοι κλήθηκαν φέτος να προσπαθήσουν για κάτι ανάλογο δείχνουν ότι δεν μπορούν. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να διαλύσουμε τα πάντα. Η κορυφή δεν είναι αυτοσκοπός και δεν είναι αυτός που απαιτεί ο κόσμος.

Ο επαναληπτικός είναι πολύ κοντά και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μαζί τους συνεργάτες του και τους ποδοσφαιριστές καλούνται να βρουν τα ψυχικά αποθέματα αλλά και την αγωνιστική παρουσία που θα μας φέρει τη νίκη-πρόκριση. Αυτοί είναι στο τέλος της ημέρας οι μόνοι που μπορούν να διαφοροποιήσουν τα σημερινά δεδομένα. Όσοι πιστεύουν ότι αξίζει να τους συμπαρασταθούν ας το κάνουν.