Τα στατιστικά όσον αφορά την παραγωγικότητα του ΑΠΟΕΛ στον επιθετικό τομέα επιβεβαιώνουν οτι κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι μόνο οι τρεις ισόπαλες με σκορ 0-0 αλλά και ο απολογισμός των 15 γκολ σε 10 αγώνες πρωταθλήματος που σαφώς και δεν ανταποκρίνεται στις δυνατότητες αλλά και ανάγκες της ομάδας. Τι δεν πάει καλά όμως και ο ΑΠΟΕΛ σκοράρει με το σταγονόμετρο; Θέτουμε το θέμα γιατί σε αντίθεση με πολλούς οπαδούς μας που θεωρούν οτι το πρόβλημα σχετίζεται άμεσα με την απόδοση των επιθετικών και πιο συγκεκριμένα των Τζιμπούρ και Ντε Βινσέτι, υπάρχει η άποψη οτι το πρόβλημα ξεκινά από τον τρόπο ανάπτυξης της ομάδας. Το ότι ανάμεσα στους υποστηρικτές αυτής της άποψης συμπεριλαμβάνεται ο Δώνης αλλά και παίκτες όπως ο Μαντούκα είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Το όλο σκεπτικό γύρω από την άποψη ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν σκοράρει με τη συχνότητα που θα έπρεπε σχετίζεται με το ότι η μεσαία γραμμή και κυρίως τα άκρα δεν έχουν ουσιαστικό και δημιουργικό ρόλο στο επιθετικό κομμάτι έτσι ώστε η μπάλα να φτάσει με προϋποθέσεις στην περιοχή.
Ο στατικός τρόπος ανάπτυξης και η δυσκολία στο να ανοίξουν οι αντίπαλες άμυνες με κάθετες μπαλιές είναι κάποια από τα θέματα που προσπαθεί να αντιμετωπίσει ο Δώνης χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα μέχρι στιγμής. Οι συχνές απουσίες του Αλωνεύτη, η δυσκολία του Εφραίμ να προσαρμοστεί και να βρει το ρόλο του στην ομάδα καθώς και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Ντε Βινσετι είναι οι βασικότεροι λόγοι που η ομάδα δυσκολεύεται να ρολάρει αφού το 4-4-2 προβλέπει άψογη και ισορροπημένη ανάπτυξη.
Το σκηνικό αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο και στους επιθετικούς όμως με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Τζιμπούρ. Με την μπάλα να μην φτάνει σε αυτόν εντός περιοχής και με τον τρόπο που πρέπει, ο Αλγερινός αναγκάζεται να κινείται μέχρι και το κέντρο του γηπέδου χωρίς όμως να μπορεί να κάνει κάτι αξιόλογο με αποτέλεσμα να μένει και αυτός εκτεθειμένος και εν τέλει να στοχοποιείται ακόμα και από τον ίδιο τον προπονητή.
Το θέμα δεν είναι μονοδιάστατο οπότε αυτοί που το γνωρίζουν στην ολότητα του καλούνται να πάρουν τις σωστές αποφάσεις αφού οι δυνατότητες της ομάδας είναι πολύ μεγαλύτερες.