Ο Πασιένσια βρίσκεται δικαιολογημένα στο επίκεντρο της κριτικής που γίνεται με αφορμή το ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν πείθει. Η ομάδα μας αδυνατεί να βελτιωθεί σε αισθητό βαθμό και η ήττα από την Αστάνα δεν μπορεί να μετριαστεί με την προσπάθεια του δευτέρου ημιχρόνου. Προσπάθεια που ήταν ημιτελής αφού η ομάδα ούτε σε αυτό το διάστημα δεν μπόρεσε να κάνει αυτό που έπρεπε που ήταν να πετύχει ένα γκολ. Ο προπονητής μας δήλωσε μετά τον αγώνα ότι οι παίκτες του έκαναν τα πάντα αλλά ούτε αυτό ισχύει.
Το πείραμα με την επιλογή του Νεκτάριου Αλεξάνδρου ως αντικαταστάτη του Ντε Βινσέτι βραχυκύκλωσε την μεσαία γραμμή αφού ακόμα και ο μέχρι σήμερα Μακρίδης έδειχνε χαμένος. Ο ΑΠΟΕΛ έστω και αν είχε απέναντι του μια ομάδα που δεν μπόρεσε λόγω ποιότητας να επιβληθεί έμεινε εκτεθειμένος αφού για ένα ολόκληρο ημίχρονο ήταν ανούσιος ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ δεχόμενος ένα εύκολο γκολ.
Το δεύτερο ημίχρονο και κυρίως το πρώτο μισάωρο η ομάδα μας επιβλήθηκε στον αγωνιστικό χώρο εκμεταλλευόμενη και τους χώρους που έδωσε η Αστάνα. Έλειπε όμως το καθαρό μυαλό και ο παίκτης που θα έστελνε την μπάλα στα δίκτυα.
Στα τελευταία λεπτά ο Πασιένσια έμεινε και πάλι εκτεθειμένος και μαζί του ο ΑΠΟΕΛ. Αφήνοντας την ομάδα μόνο με έναν αμυντικό χαφ προκειμένου να ισοφαρίσει όχι μόνο δεν έφτασε κοντά σε αυτό αλλά είδαμε τις αντεπιθέσεις των γηπεδούχων να τους φέρνουν πολύ κοντά και σε ένα δεύτερο γκολ που θα έκανε απαγορευτική την πρόκριση.
Ο Πρόδρομος Πετρίδης έριξε τις σπόντες του μετά τον αγώνα και το ζητούμενο είναι να περιοριστούν οι ατυχέστατες επιλογές της τεχνικής ηγεσίας έτσι ώστε να μην γίνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο των παικτών στον επαναληπτικό.