Επιεικώςαπαράδεκτοι

Μπορεί να αποφύγαμε τα χειρότερα και να ισοφαρίσαμε στις καθυστερήσεις αλλά η ουσία είναι ότι κανένας αποελίστας δεν τολμά να κοιτάξει το βαθμολογικό πίνακα. Και αυτό γιατί η ομάδα μας στις πρώτες 3 αγωνιστικές μετά βίας έχει κερδίσει δυο βαθμούς και βλέπει το βασικό της αντίπαλο από το -7. Η εικόνα του ΑΠΟΕΛ μέχρι στιγμής είναι αποκαρδιωτική και μόνο προβληματισμό δημιουργεί αφού είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι τα πράγματα δε θα βελτιωθούν σε ριζικό βαθμό. Το σίγουρο είναι ότι μέχρι στιγμής παίκτες και τεχνική ηγεσία παρουσιάζονται ανέτοιμοι να διαχειριστούν σωστά εγχώριες και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Δεν μπορεί μια ομάδα που κάνει τους πάντες να χαζεύουν με την απόδοση της εναντίον της Αθλέτικο να παρουσιάζεται τέτοια χάλια στο Παραλίμνι. Αποτελεί γελοία δικαιολογία το ότι στην Ευρώπη αμυνόμαστε γεγονός που κάνει πιο εύκολο το έργο μας και ευτυχώς που δεν το ακούσαμε και αυτό. Οι παίκτες συμπεριλαμβανομένων και αυτών που θεωρούνται μη βασικοί έχουν το μυαλό τους στο champions league με αποτέλεσμα να βλέπουμε παίκτες που δεν μπορούν ή δε θέλουν να παλέψουν μέχρι τελικής πτώσης στο κυπριακό πρωτάθλημα.

Πέραν όμως της απαράδεκτης προτίμησης που δείχνουν όλοι για το που να φορτσάρουν υπάρχουν και οι αγωνιστικές αδυναμίες. Το ΑΠΟΕΛ είναι μετά από ένα χρόνο πιο προβλεπτό και εύκολα αντιμετωπίσιμο από πολλούς αντιπάλους μας που έχουν και το κίνητρο να αγωνιστούν καλά απέναντι σε μια ομάδα των ομίλων. Από το ΑΠΟΕΛ λείπουν δημιουργικότητα, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα είτε γιατί αυτοί που πρέπει να τα δώσουν δεν το έχουν καταφέρει είτε γιατί δεν υπάρχουν στο βαθμό που πρέπει οι παίκτες αυτοί.

Η συνέχεια με αυτά τα δεδομένα είναι εξαιρετικά δύσκολη αφού κάθε βαθμολογική απώλεια θα μας απομακρύνει, όχι από την κατάκτηση του πρωταθλήματος η οποία με τα σημερινά δεδομένη είναι όνειρο αλλά και από μια καλή θέση στην τετράδα. Διοίκηση, τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους γιατί οι όμιλοι και τα εκατομμύρια ευρώ δεν προνοούν τέτοια χάλια στην Κύπρο. Εκτός και αν αυτό είναι το κόστος των ομίλων κάτι που θα πρέπει να έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν και να παραδεχτούν οι υπεύθυνοι. Όχι για να μείνουν εκτεθειμένοι στα μάτια του κόσμου αλλά γιατί έτσι θα γίνουμε καλύτεροι.