Εξωφρενική η απόφαση της ΚΟΠ

Χωρίς να θέλουμε να αποβάλουμε την ευθύνη μιας μικρής μερίδας οπαδών μας που έχει ξεφύγει, αλλά και την ευθύνη των συμβουλίων της εταιρείας και του ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ για την όλη συμπεριφορά κάποιων που τιμωρούν ανελέητα τον ΑΠΟΕΛ, η χτεσινή απόφαση για να τιμωρηθεί η ομάδα μας είναι παράλογή. Δεν ξέρουμε  αν η δικαστική ενήργησε εκδικητικά προς τον ΑΠΟΕΛ όσον αφορά τα τελευταία γεγονότα με την απόφαση της ΚΟΠ για να διεξαχθεί με κόσμο το ματς πρωταθλήματος με την Αελ, όμως η απόφαση να τιμωρηθεί η ομάδα μας για τα γεγονότα στο ματς κυπέλλου στην Ορόκλινη είναι παρατραβηγμένη και άδικη.

Η καταγγελία κατά του ΑΠΟΕΛ  αφορούσε την αιτιολογία για σοβαρά επεισόδια. Όσοι ήταν στον συγκεκριμένο αγώνα μπορούν να μαρτυρήσουν ότι τα επεισόδια έγιναν έξω από τις θύρες του γηπέδου και ενώ ο αγώνας ήταν σε εξέλιξη. Το ερώτημα που πρέπει να μας απαντήσει η Δικαστική και η ΚΟΠ είναι το εξής: Σε ένα γήπεδο που δεν είναι έδρα του ΑΠΟΕΛ, και ενώ ο αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη, η ομάδα μας πρέπει να έχει έγνοια για το ποιος, πως και με ποιες διαθέσεις έρχεται για να μπει στο γήπεδο; 

Η λογική της ΚΟΠ να τιμωρήσει τον ΑΠΟΕΛ επειδή μια μικρή μερίδα οπαδών επέλεξε να μπει στο γήπεδο με τον τρόπο που αποφάσισε είναι παρατραβηγμένη. Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της Αστυνομίας και των Stewards στην διατήρηση της τάξης στις εισόδους των σταδίων; Γιατί φταίει ο ΑΠΟΕΛ και όχι η Αστυνομία που δεν έπραξε το καθήκον της εν ώρα εργασίας;  Για ποιο λόγο υπήρχε Αστυνομία στο γήπεδο όταν δεν κατάφερε  να ελέγξει 20 άτομα που δημιούργησαν ένταση;

Παίρνοντας το θέμα ένα βήμα πιο πέρα, θέτουμε το ερώτημα στην  ΚΟΠ. Γιατί επιβάλει στα Σωματεία να πληρώνουν δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) χιλιάδες ευρώ για να έχει Stewards στο γήπεδο; Μήπως για το θεαθήναι; Ή μήπως για να λέμε στα χαρτιά ότι τηρούμε της προδιαγραφές αγώνων της ΟΥΕΦΑ; Γιατί να μην είναι υπόλογοι της ΚΟΠ οι Stewards του γηπέδου που δεν ανάφεραν γεγονότα (πχ κέλτικους) και πρέπει ολόκληρη ευθύνη και τιμωρία να βαραίνει τον ΑΠΟΕΛ. Γιατί να μην τιμωρείται η εταιρεία των επιτηρητών όταν δεν εκτελεί τα καθήκοντα για τα οποία πληρώνεται.

Η επιβολή ποινών είναι η πιο εύκολη οδός. «Λύση» πάντως δεν είναι. Η ΚΟΠ έχει ξεκάθαρες ευθύνες στο συγκεκριμένο ζήτημα αλλά σφυρίζει αδιάφορα γιατί απλά την βολεύει. Η οικονομική εξόντωση των Σωματείων και η τιμωρία των πολλών για τα καμώματα των λίγων, είναι μια πρακτική που δεν βοηθά καθόλου.  Όταν έρθει η στιγμή να το αναγνωρίσει η ΚΟΠ θα είναι ήδη αργά.