Αποστολή εξετελέσθη για την ομάδα που έκλεισε τις αγωνιστικές υποχρεώσεις για το 2012 με νίκη επί της Δόξας. Το πέρασμα από το Αμμόχωστος ήταν πιο εύκολο από ότι ανέμεναν πολλοί και σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξαν τα δυο γκολ στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου. Ένα δίλεπτο 26-28 με πρωταγωνιστή τον Μαντούκα έκρινε ουσιαστικό τον αγώνα με τον Βραζιλιάνο να λύνει το γόρδιο δεσμό. Μέχρι τότε η ομάδα μας είχε τα γνωστά της οργανωτικό προβλήματα αλλά στο τέλος αυτό που μετρά είναι η νίκη. Ο Γιοβάνοβιτς προτίμησε τελικά τον Μοράις στο κέντρο της άμυνας δίπλα από τον Αντωνιάδη με τον Μπόρδα να μένει στον πάγκο. Αυτό έφερε τις ανάλογες προσαρμογές λίγο πιο μπροστά με τους Τζιόλη και Πίντο να παρατάσσονται ως αμυντικοί χάφ στο 4-2-3-1 που είχε τον Μπεναχούρ ως ρόλο οργανωτή, ενώ οι Μαντούκα και Αλωνεύτης ήταν στα δυο άκρα.
Ο αγώνας δεν άρχισε καλά για την ομάδα μας αφού η Δόξα μπήκε με περισσότερη όρεξη και κατάφερε να μας δημιουργήσει προβλήματα με το ασφυκτικό πρέσιγκ που εξασκούσε με το που έπαιρναν μπάλα οι αμυντικοί μας. Η νευρικότητα και τα πολλά λάθη ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της ομάδας μας που δεν μπορούσε να οργανωθεί σωστά έτσι ώστε να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ.
Στο διάστημα αυτό η Δόξα στηριζόμενη στις ατομικές ενέργειες του Φοφανά έφτασε 1-2 φορές με αξιώσεις μπροστά από τα καρέ του Πάρντο ενώ ένα μακρινό σουτ του ίδιου παίκτη πέρασε έξω. Η αδυναμία να οργανωθούμε από τα άκρα έκανε προβλεπτό το παιχνίδι μας αλλά στο 26 ήρθε η λύση μετά από κόρνερ όταν μετά από κοντινή πάσα του Μοράις ο Μαντούκα μόνος στο δεύτερο δοκάρι έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.
Το γκολ έγινε δεκτό με ανακούφιση αφού μέχρι το σημείο αυτό η ομάδα μας δεν πατούσε καλά στον αγωνιστικό χώρο και έδειχνε τις γνωστές της αδυναμίες. Ο αγώνας ουσιαστικό κρίθηκε σε αυτό το δίλεπτο αφού στο 28 ο Μαντούκα και πάλι έκανε γκολ την ασίστ του Ατόρνο. Το 0-2 ήταν η καλύτερη εξέλιξη για την ομάδα μας που χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο αξιώσεων έθεσε γερές βάσεις για τη νίκη.
Η Δόξα δεν τα παράτησε και επιχείρησε να αντιδράσει αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα ενώ τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα όταν στο 38 έμεινε με δέκα παίκτες όταν ο Περεϊρα που ήταν ο τελευταίος παίκτης φάνηκε να ανατρέπει τον Αλωνεύτη.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με τον Χαραλαμπίδη να αντικαθιστά τον Μαντούκα έτσι ώστε να πάρει ανάσες ο Βραζιλιάνος που έκανε στο έπακρο το καθήκον του. Ο αγώνας είχε διαδικαστικό χαρακτήρα με την ομάδα μας να κάνει τα απαραίτητα έτσι ώστε να περιορίσει τον Φοφανά πού ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης των γηπεδούχων.
Ο συνδυασμός Σέρχιο – Ατόρνο στο 72 ήταν η καλύτερη φάση στο δεύτερο ημίχρονο με τον Παραγουανό να καρφώνει τον Νέγκρι και να ανεβάζει το δείκτη του σκορ στο 0-3. Τα τελευταία λεπτά είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα με το τελικό σφύριγμα να δίνει στην ομάδα μας ακόμα τρεις πολύτιμούς βαθμούς.
ΑΠΟΕΛΠάρντο, Σέρχιο, Αλεξάνδρου, Αντωνιάδης, Μοραις, Τζιόλης, Πίντο, Μαντούκα (46 Χαραλαμπίδης), Αλωνεύτης, Μπένα (72 Σοουζα), Ατόρνο (80 Κλουκόσφακι)