Νίκη χρυσάφι για την ομάδα μας που κέρδισε δύσκολα αλλά δίκαια τη Δόξα. Το ίδιο καλά ήταν τα νέα και από το ΓΣΠ αφού το ποδοσφαιρικό παράρτημα του ακελ έφερε ισοπαλία με την Πάφο. Το +9 δημιουργεί πλέον ακόμα καλύτερα δεδομένα για την ομάδα μας αφού όλα δείχνουν ότι η στέψη είναι θέμα χρόνου. Το φετινό πρωτάθλημα δεν μπορεί να χαθεί όσο δύσκολοι και αν αποδεικνύονται όλοι οι αγώνες. Η Δόξα μας υπενθύμισε ότι αν δεν είμαστε σοβαροί και καλοί θα έχουμε προβλήματα. Την απόλυτα απαραίτητη αλλαγή έκανε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε σχέση με τον τελευταίο αγώνα αφού ο Χαραλαμπίδης κρίθηκε τελικά έτοιμος και ήταν στο αρχικό σχήμα. Με αυτά τα δεδομένα ο Ηλία πήρε θέση στο αριστερό άκρο της άμυνας στη θέση του τραυματία Μποαβεντούρα. Η διάταξη παρέμεινε με τον Αλμέιδα στην κορυφή της επίθεσης και με τους Μαντούκα και Χαραλαμπίδη στα δύο άκρα.
Ο αγώνας άρχισε με την ομάδα μας να χάνει μια πολύ καλή ευκαιρία στο 2 όταν η εξ επαφής κεφαλιά του Γκριτσάροφ πέρασε μόλις έξω. Η συνέχεια ήταν όπως ακριβώς την περίμεναν όλοι αφού η Δόξα αμυνόταν στο μισό της γήπεδο, γεγονός που δυσκόλευε αφάνταστα τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του Γιοβάνοβιτς. Η κατοχή της μπάλας από πλευράς ΑΠΟΕΛ δεν ήταν αρκετή αφού δυσκολευόμασταν αφάνταστα να φτάσουμε στην περιοχή της Δόξας. Όποτε η μπάλα έφτανε στον Αλμέιδα ο Βραζιλιάνος ήταν περικυκλωμένος από τρεις αντιπάλους, γεγονός που δεν μας επέτρεπε να γίνουμε απειλητικοί. Στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου έγινε η γνωστή εσωτερική αλλαγή με τους Μαντούκα και Χαραλαμπίδη να αλλάζουν πλευρές.
Η Δόξα στο πρώτο ημίχρονο είχε σαν στόχο να μην δεχτεί τέρμα και οι επιθετικές της προσπάθειες ήταν ανύπαρκτες. Παρόλα αυτά σε 1-2 φάσεις μας άγχωσαν αφού τα μακρινά σουτ ήταν καλά αλλά βρήκαν τον Κίσσα σε ετοιμότητα. Στο τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου και προ του φάσματος να πάμε στα αποδυτήρια με το ισόπαλο αποτέλεσμα, οι προσπάθειες εντατικοποιήθηκαν και ασκήθηκε πίεση που έφερε μια καλή ευκαιρία με τον Αλμέιδα.
Η εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο άλλαξε αφού ο ΑΠΟΕΛ μπήκε μέσα σαφώς πιο αποφασισμένο και έτοιμο να δώσει περισσότερες δυνάμεις. Με το καλημέρα και μετά από εκτέλεση φαουλ χάθηκε μια πολύ καλή ευκαιρία όταν στην εξέλιξη της φάσης ο Αλμέιδα έστειλε την μπάλα έξω. Παρά τη διάθεση για να παίξουμε καλύτερα και να κάνουμε τις ευκαιρίες που θα έφερναν το γκολ κάτι τέτοιο δεν έγινε. Η κατοχή δεν ήταν αρκετή αφού η Δόξα αμυνόταν σωστά και μαζικά.
Στο 65 έγινε η πρώτη ριζική προσπάθεια για να ανατραπούν τα δεδομένα με την είσοδο του Σολάρι στη θέση του Μαρσίνιο που δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Η διάταξη άλλαξε σε 4-4-2 με τον Αργεντίνο να βοηθά όχι τόσο με τις ενέργειες του αλλά με το ότι μπόρεσε να ελευθερώσει τον Αλμέιδα.
Το άκουσμα της ισοφάρισης της Αεπ στο ΓΣΠ ήτα η τονωτική ένεση που ήθελαν όλοι στο Μακάρειο για να ξυπνήσουν. Η προοπτική του +9 λειτούργησε καταλυτικά και η πίεση των τελευταίων λεπτών έφερε αποτέλεσμα. Στο 81 μετά από εκτέλεση φαουλ του Χαραλαμπίδη ο Αλμέιδα με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίκτυα λυτρώνοντας τους απανταχού αποελίστες.
Η ομάδα μας έστω και δύσκολα πέτυχε το χρυσό γκολ αφού όλα πλέον είχαν κριθεί. Στα λεπτά που απέμειναν η Δόξα κράτησε μπάλα αλλά η ομάδα μας αμύνθηκε σωστά και διαφύλαξε το υπέρ της σκορ.
ΑΠΟΕΛΚίσσας, Πουρσαϊτίδης, Ηλία, Γκριτσάροφ, Κόντης, Μοράις, Πίντο, Μαρσίνιο (65 Σολάρι), Χαραλαμπίδης, Μαντούκα, Αλμέιδα (90 Μπρούσερ)