Έχουμε γράψει ξανά για την ανάγκη της υπέρβασης έτσι ώστε να μην χαθεί η ιστορική ευκαιρία που δίνεται στον ΑΠΟΕΛ να κατακτήσει μετά από 44 χρόνια δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Στο όλο θέμα είχε δοθεί υπέρμετρη σημασία προ διμήνου όταν μερίδα οπαδών μας κρίθηκε ως αχάριστη τόσο από μερίδα των μμε όσο και από τη διοίκηση Ερωτοκρίτου. Θυμίζουμε ότι τότε τίθετο το ερώτημα τι θα επιλέγαμε το περασμένο καλοκαίρι αν οι επιλογές ήταν πρόκριση σους ομίλους ή δεύτερο συνεχόμενο. Στη συνέχεια για να κατέβει ο πήχης των προσδοκιών τίθετο το ερώτημα τι θα επιλέγαμε μεταξύ πρόκρισης στους 16 του Champions League ή πρωταθλήματος. Ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες μας τρέλαναν έτσι το επόμενο χρονικά ερώτημα που τέθηκε ήταν το τι θα διαλέγαμε μεταξύ πρόκρισης στους 8 ή πρωτάθλημα.
Οι απόψεις του οποιουδήποτε επώνυμου ή ανώνυμου δεν έχουν πλέον και τόση σημασία αφού πλέον υπάρχουν μπροστά μας ξεκάθαρα δεδομένα. Ο ΑΠΟΕΛ αποχαιρέτησε την Ευρώπη και βρίσκεται στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας στο -2 από την Αελ, ενώ απομένουν 5 αγωνιστικές για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος. Αν και η ομάδα της Λεμεσού δείχνει μέχρι στιγμής αξιοθαύμαστη σταθερότητα η ομάδα μας μπορεί να κάνει την υπέρβαση.
Πρόκειται για υπέρβαση αφού οι παίκτες καλούνται να κερδίσουν την πνευματική και σωματική κούραση από την υπερπροσπάθεια των τελευταίων εννέα μηνών και να κρατήσουν το πρωτάθλημα στον ΑΠΟΕΛ.
Πρόκειται επίσης για ιστορική ευκαιρία γιατί υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν δυνατή την υπέρβαση. Το κλίμα στον ΑΠΟΕΛ είναι το κατάλληλο αφού υπάρχει τρομερή και δικαιολογημένη πίστη σε όλους στον Αρχάγγελο. Η παρουσία του Γιοβάνοβιτς στον Αρχάγγελο είναι μια άλλη παράμετρος πάνω στην οποία πρέπει να εξακολουθήσουμε να κεφαλαιοποιούμε ως ΑΠΟΕΛ. Ο Ιβάν που απέδειξε επανειλημμένα ότι είναι κάτι παραπάνω από προπονητής στην ομάδα μας δείχνει να είναι ο μόνος που μπορεί να πετύχει και τον νέο αυτό άθλο. Μπορεί γιατί μπορεί να διαχειρίζεται με τρόπο μοναδικό μια ομάδα από χρυσούς ανθρώπους που είναι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ.
Εμπρός λοιπόν…