Πόσοι από εμάς θα περηφανεύονται για την πορεία μας στο Champions League την Κυριακή το βράδυ αν το αποτέλεσμα στο ντέρμπι δεν είναι το επιθυμητό; Δεν είμαστε μηδενιστές αλλά θυμίζουμε ότι ο αρχικός στόχος της φετινής χρονιάς ήταν και παραμένει να σηκώσουμε το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Αν στην πορεία η εξέλιξη της σχέσης μας με το Champions League έγινε ερωτική, απλά κάνει τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα. Ο στόχος ήταν και παραμένει το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Αυτό το επαναλαμβάνουμε και δεν θα σταματήσουμε να το προβάλουμε γιατί κακά τα ψέματα τόσο η δημοσιότητα όσο και η πολύ επιτυχημένη πορεία μας στο CL μας αποπλάνησε προσωρινά το μυαλό.
Την Κυριακή στο γήπεδο θα έχουμε απέναντί μας την κλασσική περίπτωση του καταπιεσμένου οπαδού, που ψάχνει αφορμή να δικαιολογήσει την ανυπαρξία του . Του οπαδού του κουμμουνιστικού παραρτήματος της κυβέρνησης που θα ήθελε όσο τίποτε άλλο να μας κερδίσει, νομίζοντας ότι έτσι θα μπορέσει να κλέψει λίγη από την αίγλη των επιτυχιών μας. Αυτόν, που κρατά με νύχια και με δόντια η κουμμουνιστική προπαγάνδα κοντά στην ομάδα του κόμματος για να μπορεί να χειραγωγεί και να εκμεταλλεύεται ανάλογος.
Η νίκη την Κυριακή δεν είναι απλά μια επιβεβαίωση της καλύτερης ομάδας που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στην Κύπρο. Δεν είναι καν η βαθμολογική αξία των 3 βαθμών. Ούτε και η απόδειξη ότι το κομματικοποιημένο σκηνικό που έχουν δημιουργήσει στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον ΑΠΟΕΛ.
Η νίκη την Κυριακή είναι η στέρηση της ικανοποίησης σε όλους αυτούς τους κομπλεξαρισμένους χόχους, να κερδίσουν μια ομάδα που τους δημιούργησε τεράστια ψυχολογικά τα τελευταία χρόνια. Είναι η εξανέμιση κάθε ψευδαίσθησης ότι μπορούν να ανταγωνιστούν τον Θρύλο, έστω και αν κατεβαίνουμε με πολλές απουσίες. Είναι η επιβεβαίωση του ποδοσφαιρικού status quo στον εγκέφαλό τους ότι οι εποχές του 80’ δεν θα επανέλθουν ποτέ.
Αν όλα τα πιο πάνω δεν αποτελούν κίνητρο για κάθε ΑΠΟΕΛίστα οπαδό να σπρώξει την ομάδα στην νίκη την Κυριακή, τότε ας συνεχίσουμε να περηφανευόμαστε για την πορεία μας στην Ευρώπη και ας αφήσουμε τον κάθε χόχο να ικανοποιεί τις συμπλεγματικές του ανάγκες.