Δεν υπάρχει λόγος και αιτία να ωραιοποιούμε τη θέση και τις πιθανότητες που έχει η ομάδα μας να προλάβει το τρένο του τίτλου. Τα δεδομένα δεν αλλάζουν επί του παρόντος και η σταθερή μας θέση παραμένει. Πρωτάθλημα θα πάρουμε μόνο αν εμείς σαν ΑΠΟΕΛ βελτιώσουμε την απόδοση και καταφέρουμε να πάμε με έξι σερί νίκες στα πλέι οφ. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η ανόρθωση θα αφήσει τίποτε στην τύχη ούτε για τα δικά της ούτε για τα δικά μας παιχνίδια. Για να καταλάβετε, ο Μασιάς έδειξε κίτρινη στο μαύρο της Σαλαμίνας (τον Γκράιμς) και έκανε ένα δωράκι ακόμα στην ομάδα του που παίζει με τη Σαλαμίνα την άλλη αγωνιστική. Τίποτε στην τύχη επομένως από τον κάκο και το μόνο που ακόμα φοβούνται είναι την αντοχή της δικής μας ομάδας.
Δεν θέλουν με τίποτε να πάμε στο Παπαδόπουλος στην 26η και να έχουμε πιθανότητες να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα. Ιδού λοιπόν η πρόκληση για τον ΑΠΟΕΛ.Νικήσαμε τη Σαλαμίνα με ένα καλό ημίχρονο και μια κακή επανάληψη. Χαρήκαμε το 2-0 επειδή εκεί είδαμε για πρώτη φορά πολύ καλά δείγματα από τον Μπέκμαν και καλή δεινότητα στο γκολ από τον Μπιτόν. Πήραμε μια ανακούφιση πιστεύοντας ότι οι δύο ποδοσφαιριστές μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω στον ΑΠΟΕΛ και αν το κάνουν τότε έχουμε λόγο να πιστεύουμε σε καλύτερη απόδοση που θα χρειαστεί και με την Αγία Νάπα και με την ΑΕΚ στο ΓΣΖ και με την ΑΕΛ στο ΓΣΠ και ειδικά με τους ανορθωσιάτες στο γήπεδο τους.Αν μαζί με τους δύο νέους του Γεννάρη, προσθέσουμε την επιστροφή Ολιβέιρα και σύντομα του Καρυπίδη καθώς και ένα Μπεναχούρ σε θέση να παίξει καλό ποδόσφαιρο και να μην τραυματίζεται, τότε πολλά μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο.Βελτιώνουμε άρα την απόδοση μας και κερδίζουμε όλα τα παιχνίδια μέχρι την ανόρθωση. Αν το καταφέρουμε τότε μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε στη μεγάλη ανατροπή με αντίπαλο μια ομάδα που αλωνίζει πλέον τα πάντα και κάνει τα πάντα για να γίνει πρωταθλήτρια ώστε να μην ακολουθήσει το δρόμο της ομόνοιας.