Απόλλων Vs ΑΠΟΕΛ 1-0

Σε έναν από τους πιο καθοριστικούς αγώνες της χρονιάς η ομάδα μας παρουσίασε το τραγικό και δυστυχώς όχι άγνωστο πρόσωπο της. Η ήττα από τον πιο παθιασμένο και ουσιαστικό Απόλλων ήρθε δίκαια παρά την ηρωική προσπάθεια του Χιώτη αφού όλοι οι υπόλοιποι παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Όσοι είχαν τη ψευδαίσθηση ότι θα ήταν Κυριακή εξώστη καλούνται να προσγειωθούν πλέον στην πικρή πραγματικότητα. Η πραγματικότητα του +2 αλλά και αυτή που λέει πως ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να κάνει τα αυτονόητα και κινδυνεύει να αυτοκτονήσει.

Το πλάνο του Φινκ Με τις επιλογές του ο προπονητής μας έδειξε ότι δεν τον προβλημάτισαν και ιδιαίτερα κάποια αρνητικά στοιχεία προηγούμενων αγώνων, έτσι προχώρησε μόνο στις αλλαγές που θεωρούνταν δεδομένες. Ο Αντωνιάδης πήρε θέση στο αριστερό άκρο ενώ ο Λάνιγκ επανήλθε στο κέντρο δίπλα από τον Μοράις.

Ο Χιώτης ήταν και πάλι στο τέρμα ενώ στο κέντρο της άμυνας προτιμήθηκαν οι Καρλάο και Κακά με τον Αμορίν να μένει στον πάγκο. Στα άκρα της μεσαίας γραμμής πήραν θέση οι Εφραίμ και Αλεξάνδρου ενώ στην επίθεση θα είναι οι Τζιμπούρ και Ντε Βινσέτι με τον Αργεντινό να έχει και ρόλο συνδετικού κρίκου κινούμενος στον άξονα.

Ο αγώνας

Ο αγώνας ξεκίνησε επιφυλακτικά και για τις δυο ομάδες αφού τα πρώτα δέκα λεπτά η μπάλα δεν έφτανε στην μεγάλη περιοχή ενώ οι παίκτες έδειχναν μουδιασμένοι. Η ομάδα μας έδειξε να έχει τα ίδια οργανωτικά προβλήματα όπως και σε προηγούμενους αγώνες με τον Τζιμπούρ να είναι ξεκομμένος και τα άκρα να υπολειτουργούν.

Με την πάροδο του χρόνου ο Απόλλων ήταν αυτός που άρχισε να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για γκολ και να φτάνει με αξιώσεις στην περιοχή μας. Ο Χιώτης όμως ήταν ο πρωταγωνιστής αφού όποτε χρειάστηκε ήταν θετικός. Αρχικά στο 18 απέκρουσε σε κόρνερ την μπάλα μετά από προβολή του Παπουλή ενώ η επόμενη μεγάλη απόκρουση έγινε στο 42 μετά από σουτ του Λοπες.

Στο διάστημα αυτό η ομάδα μας έδειξε να αντιμετωπίζει και πρόβλημα στην αναχαίτιση των επιθέσεων αφού δεν υπήρχαν λύσεις στις κάθετες μπαλιές προς την περιοχή μας ενώ δεν έλειψαν και τα ατομικά λάθη.

Το γεγονός ότι στα πρώτα 45 λεπτά του πιο καθοριστικού αγώνα είχαμε μηδέν τελικές προσπάθειες ήταν το πιο αντιπροσωπευτικό στατιστικό της εικόνας του ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο.

Τα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου ήταν το ίδιο προβληματικά για την ομάδα μας που δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα με τρόπο δημιουργικό αφού τα γεμίσματα από την άμυνα μας στην αντίπαλη περιοχή δεν μπορούσαν να έχουν τύχη. Με τον Ντε Βινσέτι να είναι ανούσιος το βάρος των προσπαθειών έπεσε στον Λάνιγκ που δεν μπορούσε να τα κάνει όλα από μόνος του.

Ο Φινκ έπρεπε να κάνει κάτι και αυτό έγινε στο 64 με την πρώτη αλλαγή που έφερε τον Γκόμες να αντικαθιστά τον Αλεξάνδρου. Πριν προλάβει να λειτουργήσει η ομάδα με τα νέα δεδομένα ήρθε το γκολ για τον Απόλλωνα που είχε τη σφραγίδα της αμυντικής μας γραμμής.

Στο 66 μετά από γέμισμα στην μικρή περιοχή και ολιγορία των αμυντικών μας ο Παπουλής έκανε το σουτ με τον Χιώτη να αποκρούσει. Η μπάλα έφτασε στον Γουίλερ που έκανε το νέο σουτ που αποκρούστηκε από αμυντικούς και στην επιστροφή της μπάλας ο Παπουλής με ψηλοκρεμαστό πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.

Η επιμονή του Απόλλων έφερε με καθυστέρηση το γκολ αφού η ομάδα μας ήταν προκλητικά απροετοίμαστη και ανίκανη στο να αντιδράσει σωστά. Το γκολ έφερε τεράστια νευρικότητα στους παίκτες μας που πλέον λειτουργούσαν υπό το καθεστώς πανικού. Αυτό έφερε δυο ευκαιρίες για τον Απόλλωνα με αυτήν του Στυλιανού στο 72 να θεωρείται κραυγαλέα.

Η δεύτερη κίνηση από τον Φινκ έγινε στο 78 με τον Χαραλαμπίδη να περνά στη θέση του Σέρτζιο και τον σχηματισμό να αλλάζει σε μια προσπάθεια να γίνουμε πιο επιθετικοί και να έρθει το γκολ.

Τα λεπτά που απέμειναν ο Απόλλων διαχειρίστηκε με σχετική ευκολία το υπερ του σκορ αφού οι παίκτες μας δεν είχαν τις δυνάμεις και τον τρόπο να ανατρέψουν τα δεδομένα.

Κίτρινες: Αντωνιάδης, Αλεξάνδρου, Αμορίν

ΑΠΟΕΛ: Χιώτης, Σέρτζιο (78 Χαραλαμπίδης), Αντωνιάδης, Καρλάο, Κακά, Μοράις, Λάνιγκ, Εφραίμ (89 Αμορίν), Αλεξάνδρου (64 Γκόμες), Ντε Βινσέτι, Τζιμπούρ