Κατώτερη των προσδοκιών και της σημασίας του αγώνα παρουσιάστηκε σήμερα η ομάδα μας και το 1-1είναι σαν ήττα αφού πιθανότατα η διαφορά από την Ανόρθωση θα αυξηθεί. Στον αγώνα της χρονιάς ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε νευρικός και χωρίς λύσεις απέναντι σε μια μέτρια ομόνοια που κατάφερε όμως να φανεί περισσότερο μέσα στον αγωνιστικό χώρο λόγο τους πάθους που έβγαζαν οι παίκτες τους. Αν και προηγηθήκαμε στο 15 στην πρώτη μας οργανωμένη επίθεση στη συνέχεια και με πέρασμα του χρόνου γινόμασταν χειρότεροι. Η Ομόνοια κατάφερε να ισοφαρίσει στο 60 με τον Αλαμπί όταν η άμυνα μας δεν λειτούργησε σωστά σε μια στημένη φάση και στη συνέχεια κατάφερε να κρατήσει με σχετική ευκολία το καλό για αυτήν αποτέλεσμα. Η ομάδα είδε παίκτες-κλειδιά όπως τους Αλωνεύτη και Χαραλαμπίδη να μην μπορούν να βοηθήσουν καθόλου και παρά την ηρωική εμφάνιση του Τζιόλη δεν ήρθε το αποτέλεσμα που θέλαμε.
Ο Γιοβάνοβιτς περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή τον Μπενασούρ αλλά η συμμετοχή του δεν ήταν εφικτή έτσι ο Τυνήσιος έμεινε εκτός αποστολής. Ο προπονητής μας ξάφνιασε με τη διάταξη που ξεκίνησε αφού όπως και στον αγώνα του πρώτου γύρου προτίμησε τους Αλωνεύτη και Ατόρνο ως επιθετικό δίδυμο. Ο Μοράις πήρε θέση και πάλι στο κέντρο της άμυνας δίπλα από τον Μπόρδα με τους Σέρχιο και Αλεξάνδρου να καλύπτουν τα δυο άκρα και λίγο πιο μπροστά στο χώρο των χαφ οι Τζιόλης και Πίντο.
Στα πρώτα λεπτά η Ομόνοια μπήκε πιο δυνατά αλλά μετά το πέμπτο λεπτό η ομάδα ισοζύγισε και μπόρεσε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα. Στην πρώτη οργανωμένη επίθεση μάλιστα ο Μαντούκα γύρισε την μπάλα στον Πίντο ο οποίος με πλασέ άνοιξε το σκορ.
Το 1-0 ήταν η καλύτερη εξέλιξη για την ομάδα μας αλλά δεν μπόρεσε να χτίσει πάνω σε αυτή αφού οι πράσινοι κατάφεραν να ισορροπήσουν και να είναι πιο απειλητικοί στις αντεπιθέσεις τους. Το 4-4-2 δεν λειτουργούσε καλά έτσι στο 20 ο Γιοβάνοβιτς το γύρισε σε 4-2-3-1 με τον Ατόρνο στην κορυφή και τον Μαντούκα οργανωτή σε μια προσπάθεια να λειτουργήσουμε καλύτερα. Ούτε αυτό βοήθησε αλλά στο 31 χάθηκε μεγάλη ευκαιρία όταν ο Αλωνεύτης δεν αντέδρασε σωστά και επέτρεψε στον Σπούγκιν να διωξει την μπάλα πριν αυτός την σπρώξει στα δίκτυα.
Ο ΑΠΟΕΛ δεν πατούσε καλά στον αγωνιστικό χώρο αφού τα επιθετικά άκρα ήταν νεκρά ενώ ούτε ο Μαντούκα μπορούσε να βοηθήσει από τον άξονα. Με αυτά τα δεδομένα το 1-0 στο ημίχρονο ήταν επιτυχία.
Η αρχή του δευτέρου ημιχρόνου ήταν ακόμα χειρότερη για την ομάδα μας που είχε παθητικό ρόλο μη μπορώντας να κρατήσει την μπάλα. Η νευρικότητα και οι πολλές λανθασμένες ενέργειες ήταν το κύριο χαρακτηριστικό με τον Χαραλαμπίδη να περνά δύσκολα και όλη την ομάδα να δείχνει να μην μπορεί. Μοιραία στο 60 ήρθε η ισοφάριση. Μετά από φαουλ ο Αλαμπί ανενόχλητος μέσα στην περιοχή με κεφαλιά έκανε το 1-1.
Το γκολ των πράσινων επηρέασε ακόμα περισσότερο τους παίκτες μας που δεν είχαν τον τρόπο να αντιδράσουν. Η είσοδος του Μπέκμαν στο 69 στη θέση του Χαραλαμπίδη δεν βοήθησε αφού ο Δανός δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις συνθήκες του αγώνα.
Στο 77 ο Δημητρίου έδειξε απευθείας κόκκινη στον Μαρκάσα για φαουλ στο κέντρο του γηπέδου αλλά ούτε αυτό δεν βοήθησε για να αλλάξει η εικόνα της ομάδας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη τελική προσπάθεια στο δεύτερο ημίχρονο ήρθε στο 84 όταν το πολύ καλός σουτ του Πίντο πέρασε έξω.
Το τελικό σφύριγμα βρήκε τις δυο ομάδες στο άδοξο και μάλλον καταδικαστικό για τον ΑΠΟΕΛ 1-1.
ΑΠΟΕΛ: Πάρντο, Σέρτζιο, Αλεξάνδρου, Μπόρδα, Μοράις, Τζιόλης, Πίντο, Χαραλαμπίδης (69΄ Μπέκμαν), Μαντούκα, Ατόρνο, Αλωνεύτης.
Κίτρινες: Χαραλαμπίδης