apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Όταν δεχόμαστε γκολ με την ευκολία και ποσοστό επιθέσεων που εκδηλώνουν οι αντίπαλοι μας δεν μπορούμε για καμία υπέρβαση. Η ομάδα μας δυστυχώς δεν τα κατάφερε ούτε και φέτος αφού η ήττα από τη Ζούλτε έβαλε τέλος στην ευρωπαϊκή μας πορεία. Οι Βέλγοι χωρίς να είναι καλύτεροι μπόρεσαν με καλαθοσφαιρικά ποσοστά ευστοχίας να πετύχουν δυο τέρματα που ήταν αρκετά. Η θέληση των παικτών και του κόσμου δεν ήταν αρκετή αφού το αγωνιστικό πλάνο δεν λειτούργησε και παρά την ηρωική προσπάθεια του Αλωνεύτη δεν αποφύγαμε το μοιραίο. Η μοναδική αλλαγή του Σέρτζιο σε σχέση με τον πρώτο αγώνα ήταν η αναμενόμενη με τον Μαντούκα να επιστρέφει στην εντεκάδα στη θέση του Χαραλαμπίδη. Ο προπονητής μας επέλεξε να παρατάξει την ομάδα σε διάταξη 4-1-4-1 γεγονός που διατήρησε στο αρχικό σχήμα τον Γκόμες στον άξονα μαζί με τον Βινίσιους και με τον Σιέρινταν στην κορυφή της επίθεσης. Ο Αλωνεύτης διατηρήθηκε στο αριστερό άκρο ενώ ο Μορίας τοποθετήθηκε στη γνωστή του θέση μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς. Η αμυντική τετράδα παρέμεινε η ίδια.
Ο ΑΠΟΕΛ ηταν η ομάδα που ξεκίνησε τον αγώνα πιο επιθετικά έστω και αν η αίσθηση ηταν πως η Ζούλτε θα ηταν αυτη που θα παρουσιαζόταν πιο απαιτητική στα αρχικά στάδια του αγώνα. Με τον Γκομες απο τον άξονα και τον Αλωνευτη απο αριστερα καταφέραμε να κρατήσουμε την μπάλα και να φτάνουμε με σχετικη ευκολία έξω απο τα καρέ των Βέλγων. Η εικόνα του πρώτου δεκάλεπτου σταδιακά ανατράπηκε με τροπο απρόσμενο όταν στο 12 η Ζούλτε στην πορτη της ουσιαστική επίθεση πήρε προβάδισμα στο σκορ.
Ήταν ακόμα μια φάση από η αμυντική μας γραμμή βρέθηκε εκτός ισορροπίας και η κάθετη μπαλιά προς τον Χαμπίπου έδωσε την ευκαιρία στον επιθετικο της Ζούλτε να πλασάρει τον Παρντο.
Το γκολ επηρέασε την ομάδα μας που δεν φάνηκε προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο ενω στη συνέχεια φανερωθηκαν και τα αγωνιστικά μας κενα. Ο Μαντουκα έδειξε απο την αρχή να μην μπορει να βοηθήσει και όταν μετα το 29 άρχισε να δείχνει οτι πονα επιβεβαιώθηκαν τα αρνητικά σενάρια.
Στο διάστημα αυτο η ομάδα μας είχε σοβαρό πρόβλημα ανάπτυξης αφού το πρεσιγκ των Βέλγων στους Βινίσιους και Μοραις αναγκάζει την ομάδα μας να επιχειρεί ανούσια γεμισματα προς την αντίπαλη περιοχή με στόχο τον Σιερινταν.
Μοναδική απειλή ηταν οι ατομικές πρωτοβουλίες του Αλωνευτη από αριστερα οι οποίες δεν ηταν ολοκληρωμένες. Στο 35 ο Αλεξάνδρου πέρασε στη θέση του Μαντούκα με τον πρώτο να καλείται να αγωνιστει στη θέση του δεξιού χαφ.
Μέχρι το τέλος του ημιχρόνου η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε αφού αν και ξεπέρασαμε το σοκ του γρήγορου γκολ η νευρικότητα και η λάθος τελικη πάσα δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ευκαιριών.
Το δευτερο ημίχρονο άρχισε με τη Ζούλτε να φτιάχνει την πρώτη καλη ευκαιρία στο 50 όταν η κεφαλια του Νταν ανάγκασε τον Πάρντο να αποκρούσει δύσκολα σε κόρνερ.
Η απαντηση μας ηταν οτι καλύτερο αφου στο 52 ήρθε το γκολ της ισοφάρισης. Μετα από συνδυασμό των Αμοριν και Αλέξανδρου η μπάλα κατέληξε με παράλληλη μπαλιά στο δευτερο δοκάρι και ο Αλωνεύτης με προβολή την έστειλε στα δίκτυα.
Το γκολ της ισοφάρισης έδωσε την έξτρα ώθηση στους παίκτες μας οι οποίοι συνέχισαν να αναζητούν το γκολ χωρίς όμως αποτέλεσμα γεγονός που οδήγησε τον Σέρτζιο στη δεύτερη αλλαγή με τον Σωτηρίου να αντικαθιστά τον Βινίσιους που πέρασε απαρατήρητος.
Η ομάδα άλλαξε σχηματισμό σε 4-4-2 αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να πάρει στροφές παρόλο που ήμασταν απειλητικοί στις στημένες φάσεις. Με την απειρία του Πιέρου να βγάζει μάτια και τον Γκόμες να τραυματίζεται ήρθε και η δεύτερη αναγκαστική αλλαγή με τον Χαραλαμπίδη να περνά στον αγώνα στο 78.
Οι εσωτερικές αλλαγές έφεραν τον Νεκτάριο στο αριστερό άκρο της άμυνας και τον Ντα Σίλβα δίπλα από τον Μοράις. Στα τελευταία λεπτά ήταν η Ζούλτε που κράτησε περισσότερο την μπάλα και στις καθυστερήσεις έγινε το μοιραίο. Και πάλι η αμυντική μας γραμμή πιάστηκε στο ύπνο και ο Ντουρί έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.
ΑΠΟΕΛ:
Πάρντο, Σέρτζιο, Ντα Σίλβα, Αμορίν, Ολιβέιρα, Μοράις, Βινίσιους (68’Σωτηρίου), Γκόμες (78’Χαραλαμπίδης), Μαντούκα (36’Αλεξάνδρου), Αλωνεύτης, Σιέρινταν
