Οι παίκτες μας προσπάθησαν, ήθελαν περισσότερο τη νίκη αλλά υστέρησαν στην τελική προσπάθεια με αποτέλεσμα να μείνουμε στην ισοπαλία. Το +6 διατηρείται και δυστυχώς δεν κάναμε το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρόλα αυτά ο ΑΠΟΕΛ έδειξε και σήμερα ότι διαθέτει την πιο καλή ομάδα και με ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια σύντομα θα έρθει το πολυπόθητο πρωτάθλημα. Λίγο ο Τράττος που φοβήθηκε να δώσει δυο πέναλτι και λίγο η δυσκολία μας να εκμεταλλευτούμε τις προϋποθέσεις που δημιουργήσαμε μας κράτησαν στο μηδέν. Ο ΑΠΟΕΛ ήταν η ομάδα που έλεγξε πλήρως το ρυθμό του αγώνα και στο δεύτερο ημίχρονο κατάφερε να περιορίσει σε παθητικό ρόλο την Ανόρθωση. Παρά το ότι παίκτες κλειδιά βρέθηκαν σε κακή μέρα καταφέραμε να φτιάξουμε τις προϋποθέσεις για γκολ, κυρίως από τα πολλά κόρνερ. Αμυντικά καταφέραμε να περιορίσουμε πλήρως τα ατού των αντιπάλων που μετά τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου έδειξαν να επιδιώκουν την ισοπαλία.
Ο Γιοβάνοβιτς επιφύλαξε αρκετές και ουσιαστικές εκπλήξεις σε σχέση με τους παίκτες αλλά και την τακτική που ακολούθησε. Το 4-4-2 είχε ως επιθετικο δίδυμο τους Μπουντιμιρ και Αλωνευτη, με τον Μπιτόν να μένει στον πάγκο. Οι Μαντούκα και Χαραλαμπιδης ηταν στα δυο άκρα της μεσαίας γραμμής ενώ οι άλλες επιλογές μπορούν να κριθούν αναμενόμενες. Ο Πάρντο επανήλθε κάτω απο τα δοκάρια ενώ η αμυντικη τετράδα παρέμεινε η ίδια έτσι η μοναδική αναμενόμενη αλλαγή ηταν αυτή του Πίντο που πήρε θέση δίπλα από τον Τζιόλη.
Ο αγώνας στα πρώτα στάδια του ήταν νευρικός και για τις δυο ομάδες αλλά με το πέρασμα του χρόνου η ομάδα μας κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα κερδίζοντας την μαχη του κέντρου. Μόλις στο 5 χάθηκε η πρώτη καλή ευκαιρία για την ομάδα μας όταν ο Μαστρου έδιωξε σε κόρνερ την κεφαλια του Τζιόλη. Η Ανορθωση χωρίς να πιέσει απάντησε στο 15 όταν η προβολή του Ρέζεκ ανάγκασε τον Πάρντο να διώξει σε κόρνερ.
Με κύριο μοχλό τον Χαραλαμπίδη η ομάδα μας προσπαθούσε να επιτεθεί αλλά δυσκολευόταν να φτάσει με τρόπο απειλητικό στην μεγάλη περιοχή του Μάστρου. Οι όποιες προσπάθειες ανακόπτονταν με κόρνερ τα οποία με της σειρά τους περνούσαν ανεκμετάλλευτα. Στην πιο σημαντική ευκαιρία στο 25 μετά από κόρνερ οι Μπόρδα και Ολιβειρα δεν μπόρεσαν να σκοραρούν αφού τα πλασέ τους αποκρούστηκαν.
Στο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου ο Μαντούκα δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου από το αριστερό άκρο ενώ και ο Αλωνεύτης δεν μπόρεσε να παίξει σωστά το ρόλο του δεύτερου επιθετικού γεγονός που δεν επέτρεψε στην ομάδα μας να αιφνιδιάσει και να εκμεταλλευτεί τα κενά του αντιπάλου.
Το δεύτερο ημίχρονο παρά το ότι η Ανόρθωση μπήκε πιο δυνατά και έφτασε 2-3 φορές μπροστά από τα καρέ του Πάρντο, η ομαδα μας πολύ νωρίς ισορρόπησε και πήρε τα ηνία. Παρά το ότι συνεχίσαμε να έχουμε πρόβλημα στον τρόπο ανάπτυξης μπορούσαμε να φτάναμε στο γκολ αλλά ήταν εκεί που ο Τράττος ανέλαβε δράση. Σε δυο φάσεις μέσα σε λίγα λεπτά ο Μπουντιμίρ βρέθηκε στο έδαφος αλλά ο διαιτητής φοβήθηκε να δείξει το σημείο του πέναλτι.
Με τον κόσμο να βράζει στις κερκίδες ο κκέλης ήταν αναγκασμένος να μην υποδείξει παράβαση και σε μια φάση του Οκκά λίγο αργότερα.
Με την ομάδα να θέλει αλλά να μην μπορεί να οργανωθεί σωστά στο 66 έγινε ή πρώτη κίνηση από τον πα΄γκο με τον Μπενασούρ να περνά στη θέση του Μαντούκα ενώ λίγα αργότερα ο Μπιτόν αντικατέστησε τον Μπουντιμίρ.
Η υπεροχή του ΑΠΟΕΛ στα τελευταία λεπτά ήταν καθολική αλλά χωρίς αποτέλεσμα αφού δεν ήρθε το γκολ αλλά ούτε και η κλασσική ευκαιρία. Στο 81 η Ανόρθωση έμεινε με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Ντουάρτε.
Κίτρινες: Πίντο, Μπενασούρ
ΑΠΟΕΛ Πάρντο, Σέρτζιο, Ολιβέιρα, Μπόρδα, Κλουκόφσκι, Πίντο, Τζιόλης, Μαντούκα (66΄ Μπενασούρ), Αλωνεύτης (78΄ Αλεξάνδρου), Χαραλαμπίδης, Μπούντιμιρ (71΄Μπιτόν)