Ο στόχος για ένα αποτέλεσμα που θα μας έφερνε κοντά στον τελικό χάθηκε και αν το ΑΠΟΕΛ θέλει να προκριθεί θα πρέπει να κερδίσει στον επαναληπτικό. Η ομάδας μας επέστρεψε στις μέτριες εμφανίσεις αφού δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις απέναντι στον μαχητικό Άρη. Το 0-0 θεωρείται δίκαιο αλλά και επικίνδυνο αφού άθελα μας κάναμε μια ομάδα που του χρόνου θα αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία να πιστέψει στην πρόκριση. Η θέληση όλων για να καλό αποτέλεσμα δεν ήταν αρκετή αφού με χτυπητές αδυναμίες σε όλες τις γραμμές δεν μπορέσαμε σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσουμε τις προβλέψεις. Τα δεδομένα πλέον είναι τέτοια που αναγκάζουν την ομάδα να δίνει σε κάθε αγώνα το 100% των δυνάμεων του αφού πρέπει να διασφαλίσουμε την 3η θέση στο πρωτάθλημα.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς παράταξε ένα επιθετικογενές σχήμα στην προσπάθεια του να δώσει στην ομάδα την έξτρα ώθηση που χρειαζόταν. Με αυτά τα δεδομένα ο Νεκτάριος είχε ρόλο κρυφού επιθετικού, οι Χαραλαμπίδης και Κοσόφσκι ήταν στα δύο άκρα και ο Πίντο λίγο πιο μπροστά από τον Μοράις. Παράλληλα ο Ζόρζε επανήλθε στο κέντρο της άμυνας δίπλα από τον Γκριτσάροφ ενώ ο Κόντης πήρε θέση στο δεξί άκρο αφού ο Πουρσαϊτίδης έμεινε στον πάγκο.
Ο αγώνας ήταν από την αρχή όσο δύσκολος τον υπολόγιζαν κάποιοι αφού ο Άρης αμυνόταν μαζικά και σωστά γεγονός που δυσκόλεψε αφάνταστα τους ποδοσφαιριστές μας. Οι πρωτοβουλίες των Χαραλαμπίδη και Κοσόφσκι δεν ήταν αρκετές αφού το ΑΠΟΕΛ δεν μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάτι καλό. Ο Ζεβλάκοφ όποτε έπαιρνε μπάλα ήταν εκτός περιοχής έτσι η πρώτη αξιόλογη ευκαιρία δημιουργήθηκε στο 40′ όταν ο Χαραλαμπίδης μπόρεσε να σπάσει την αμυντική γραμμή αλλά ο Πολωνός δεν μπόρεσε να πλασάρει τον Ετζεμά.
Η νευρικότητα στις κινήσεις των παικτών μας ήταν ευδιάκριτη σε μεγάλα διαστήματα γεγονός που διευκόλυνε την προσπάθεια του αντιπάλου. Μόνο όταν λίγο πριν την ανάπαυλα ο Λόμπε δέχτηκε δεύτερη (αυστηρή) κίτρινη κάρτα, φάνηκε ότι η προσπάθεια ίσως γινόταν πιο εύκολη στην επανάληψη.
Η δυσκολία στη δημιουργία φάσεων σε συνδυασμό με το αριθμητικό πλεονέκτημα έφεραν την πρώτη αλλαγή με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, με τον Παουλίστα να περνά στη θέση του Κουτσόπουλου. Η ομάδα μπήκε πολύ δυνατά σε μια προσπάθεια να πετύχει ένα γκολ που θα έδινε την ώθηση που θέλαμε αλλά αυτό δεν έγινε. Η πρώτη και μοναδική αξιόλογη ευκαιρία χάθηκε στο 65′ όταν ο Ετζεμά απέκρουσε σωτήρια σουτ του Μοράις.
Ο Γιοβάνοβιτς βλέποντας τα πράγματα να μην διαφοροποιούνται έκανε μαζεμένες τις δυο τελευταίες αλλαγές με τους Ηλία και Παπαθανασίου να αντικαθιστούν τους Κόντη και Κοσοφσκι αντίστοιχα.
Το αριθμητικό πλεονέκτημα δεν είχε ουσιαστικό όφελος για την ομάδα μας αφού δεν μπορούσαμε με τίποτα να δημιουργήσουμε ευκαιρίες που θα έφερναν ένα τουλάχιστον γκολ. Όταν στο 70′ μείναμε με δέκα παίκτες λόγω τραυματισμού του Ζόρζε άρχισαν όλοι να συμβιβάζονται με το μοιραίο. Παρά το ότι αγωνιζόμασταν με πέντε επιθετικούς δεν μπορέσαμε να απειλήσουμε ποτέ και το τελικό σφύριγμα βρήκε τους πάντες να αποχωρούν με σκυμμένα τα κεφάλια.
Από την ομάδα μας κανένας δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά έστω και σε ατομικό επίπεδο.
ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Κουτσόπουλος (46′ Παουλίστα), Κόντης (69′ Ηλία), Ζόρζε, Γκριτσάροφ, Μοράις, Πίντο, Κοσόφσκι (71′ Παπαθανασίου), Χαραλαμπίδης, Αλεξάνδρου, Ζεβλάκοφ