ΑΠΟΕΛ χωρίς αρχή και τέλος

Η ομάδα μας παρουσίασε το χειρότερο αγωνιστικό πρόσωπο που μπορούσε και πέραν της ήττας που ήρθε φυσιολογικά σκόρπισε τον προβληματισμό στους χιλιάδες που πήγαν στο Παραλίμνι και άλλους τόσους που είδαν τον αγώνα από την τηλεόραση. Αν και οι λέξεις που αρχίζουν από το στερητικό “α” ενοχλούν, το ΑΠΟΕΛ ήταν άψυχο, αποδιοργανωμένο, ανέτοιμο και ανήμπορο να ανταποκριθεί στις ιδιαιτερότητες του αγώνα. Και όλα αυτά ενώ όλοι ήξεραν τους κινδύνους που υπάρχουν αφού η ΕΝΠ φροντίζει κάθε χρόνο τη τελευταία δεκαετία να μας τους υπενθυμίζει. Ασφαλώς και οι ήττες είναι μέσα στο πρόγραμμα αλλά ένα χαρακτηριστικό των ομάδων που στο τέλος κατακτούν το πρωτάθλημα είναι να μπορούν να παίρνουν αυτό που θέλουν μέσα από δύσκολες έδρες και όταν ακόμα δεν έχουν καλή απόδοση.

Έγινε πολύς λόγος τις τελευταίες μέρες στα περί ετοιμότητας των ποδοσφαιριστών με αφορμή μια δήλωση του Γιοβάνοβιτς για το πιοι πρέπει να αγωνίζονται. Δυστυχώς με την απόδοση τους το βράδυ του Σαββάτου άφησαν εκτεθειμένο και τον προπονητή τους αφού κανένας δεν έδειξε έτοιμος για τον αγώνα. Η επιλογή του Νεκτάριου ήταν λανθασμένη τόσο ως βασικού όσο και οι εσωτερικές αλλαγές που έγιναν στη συνέχεια με την ελπίδα να διορθωθούν τα πράγματα. Ο Σατσιάς δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου ούτε καν στα αμυντικά του καθήκοντα έτσι το βάρος έπεσε στους γνωστούς δυο.

Ο Αλμέιδα αν δεν τον κατάλαβε σύντομα θα αντιληφθεί ότι οι ατομικές ενέργειες δεν θα μα πάρουν πουθενά αφού ναι μεν είναι σπουδαίος αλλά βρήκαν τον τρόπο να τον σταματούν. Από την άλλη ο Μπίδης βρήκε για μια ακόμα χρονιά απέναντι του ένα πολύ καλό Σπύρου ο οποίος είχε και τις απαραίτητες βοήθειες που δεν επέτρεψαν στον ποδοσφαιριστή μας να κάνει κάτι ουσιαστικό. Ο Σολάρι ήταν εκνευριστικά επιπόλαιος στις ενέργειες του και το ότι αναγκαζόταν να κινείται εκτός περιοχής δεν είναι δικαιολογία για τη σωρεία λανθασμένων επιλογών του.

Ο προπονητής μας μετά το τέλος του αγώνα σκιαγράφησε όπως πάντα σωστά το μέγεθος της ανυπαρξίας μας. Αν σε αυτά προσθέσουμε ότι η λίστα τραυματιών για τους οποίους κανείς δεν ξέρει πότε θα επιστρέψουν, τότε υπάρχουν καλοί λόγοι να υπάρχει προβληματισμός. Και αυτό γιατί ξεκινήσαμε με ήττα και τραγική εμφάνιση μια σειρά εξαιρετικά δύσκολων αγώνων και το -3 δημιουργεί άγχος.

Οι όποιες δικαιολογίες ή δηλώσεις μετά από τέτοιες εμφανίσεις εκνευρίζουν παρά να λειτουργούν καθησυχαστικά. Όπως πάντα το μόνο πράγμα που μπορεί να επαναφέρει την αισιοδοξία και το χαμόγελο είναι η επιστροφή στις νίκες.

Αυτό πρέπει να γίνει στον αγώνα με την Ανόρθωση.