ΑΠΟΕΛ και στρατηγικός σχεδιασμός

Πρέπει να το παραδεχτούμε. Αφορμή για το σημερινό μας θέμα ήταν η δημοσιοποίηση από την Ανόρθωση αυτού που ονομάστηκε «όραμα 2020». Ήταν μόνο η αφορμή γιατί τα τελευταία χρόνια καταντήσαμε γραφικοί να τονίζουμε  την ανάγκη εκσυγχρονισμού της εταιρείας ΑΠΟΕΛ, έτσι ώστε να βαδίσει σε πραγματικά επαγγελματικά πρότυπα στον τρόπο με τον οποίοι διοικείται από τα εκάστοτε συμβούλια.. Όποιος ισχυριστεί ότι υπάρχει στον ΑΠΟΕΛ όραμα ή στρατηγικό πλάνο διετίας, τριετίας ή μεγαλύτερής διάρκειας δεν γνωρίζει τις βασικότερες αρχές του μάνατζμεντ και πως αυτό πρέπει να εφαρμόζεται στη βιομηχανία του ποδοσφαίρου.

Πληγώνει τους οπαδούς μας ή τουλάχιστον αυτούς που ζουν και αναπνέουν για τον ΑΠΟΕΛ η διαπίστωση τους ότι δεν υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός από πλευράς διοίκησης. Το θέμα έχει βαθύτερα αίτια αφού ούτε και οι μέτοχοι δεν αντιμετωπίζουν τον ΑΠΟΕΛ ως μια επιχείρηση που πρέπει να λειτουργεί με πλάνο, δομές, διαδικασίες, ελέγχους, κλπ.

Η πιο βάσιμη προσδοκία που δημιούργησαν οι πορείες στο Champions League και τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ εσόδων ήταν πως θα κάναμε κάποιες βασικές τομές ή και επενδύσεις που θα καθιστούν την ομάδα ισχυρή σε όλους τους τομείς.

Δυστυχώς η παρακαταθήκη της Ευρωπαϊκής πορείας και των εσόδων που ανήλθαν στα 40 εκατομμύρια ευρώ είναι οι αναμνήσεις μας. Ενδεχομένως στην επόμενη γενική συνέλευση θα επισημοποιηθεί ότι η ρευστότητα της εταιρείας αρκεί για να καλυφθεί ο ελλειμματικός προϋπολογισμός της αγωνιστικής χρονιάς 2013-14.

Ο ΑΠΟΕΛ λοιπόν περισσότερο από ποτέ έχει την ανάγκη να καθορίσει ένα στρατηγικό πλάνο που θα του επιτρέψει να διαφοροποιηθεί από τις υπόλοιπες ομάδες και να μπορέσει να είναι ο μόνιμος πρωταγωνιστής των εγχώριων τίτλων.

Αυτό θα γίνει αν υπάρχει όραμα και πλάνο από ανθρώπους που έχουν όρεξη και τεχνογνωσία να το εκπονήσουν.

Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι όραμα δεν είναι το «να μπαίνουμε σε ομίλους κάθε δυο χρόνια». Το λέμε γιατί το ακούμε συχνά από κορυφαία διοικητικά στελέχη ότι αυτό είναι το πλάνο-όραμα τους. Ρεαλιστικά αυτή είναι η διέξοδος στο να ισοσκελιστούν οι ελλειμματικοί προϋπολογισμοί που έγιναν σύνηθες φαινόμενο και είναι αυτό που επιχειρεί να σταματήσει το financial fair play.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός θα βοηθήσει τον ΑΠΟΕΛ να αποκτήσει όραμα το οποίο θα μεταφραστεί σε  στόχους , πολιτικές, τακτικές και δράσεις. Δεν είναι της ώρας να εμβαθύνουμε το θεωρητικό κομμάτι για το οποίος δεν έχουμε ούτε τις απαραίτητες γνώσεις για να το κάνουμε.

Βλέπουμε όμως το κυπριακό ποδόσφαιρο να ακολουθεί με μαθηματική ακρίβεια το δρόμο της χρεοκοπίας και σε αυτό ανήκει και η αγαπημένη μας ομάδα. Το μόνο πράγμα που πήγαινε καλά τα τελευταία χρόνια ήταν ο ΑΠΟΕΛ αλλά πλέον και αυτός βαδίζει στα χνάρια των υπολοίπων.

Η διοίκηση Ερωτοκρίτου αδυνατεί να κάνει αυτά που πρέπει. Έστω και ανεπίσημα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες της εταιρείας σε όσους θέλουν να βοηθήσουν. Είναι δεκάδες οι μορφωμένοι και τεχνοκράτες «άρρωστοι» ΑΠΟΕΛιστες που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους προκειμένου η νυν διοίκηση να καταρτίσει ένα πλάνο. Το μαράζι όλων είναι η βάσιμη υποψία ότι θα διαθέσουν το χρόνο τους και δεν θα γίνει πάλι τίποτα.

Το επίσημο ΑΠΟΕΛ αργά αλλά σταθερά χάνει την επαφή του και αποξενώνεται από τη βάση των οπαδών-πελατών του. Η οικονομική κρίση θα κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα και αυτό θα επιβεβαιωθεί σύντομα και με αριθμούς (εισιτήρια διαρκείας, αναμνηστικά, κλπ).

Ο ΑΠΟΕΛ πρέπει άμεσα να λάβει σοβαρά υπόψη και τις τάσεις στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και να πάρει αποφάσεις που θα αφορούν:

– ουσιαστική στροφή και αναβάθμιση της ακαδημίας ποδοσφαίρου έτσι ώστε  να γίνει εργοστάσιο παραγωγής ταλαντούχων ποδοσφαιριστών.

– δυνατότητα απόκτησης καλύτερων και φθηνότερων  παικτών από άλλες κυπριακές ομάδες – σκαουτιγκ

– αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμός της εταιρείας σε επαγγελματικές βάσεις και απεξάρτηση από τους part time διοικητικούς σύμβουλος με υπερπρονόμοια και ελάχιστη γνώση του αντικειμένου.

– ουσιαστικότερη και εντονότερη αξιοποίηση της οπαδικής βάσης του ΑΠΟΕΛ που είναι η μεγαλύτερη στην Κύπρο.