Την περασμένη Πέμπτη ο Γιοβάνοβιτς προειδοποίησε ότι δεν θα προχωρούσε σε μαζικές αλλαγές στον αγώνα με την Ανόρθωση, προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της ομάδας. Η επιλογή των Μπουντιμίρ και Αλωνεύτη κρίθηκε από τους περισσότερους ως μη αναμενόμενη, ενώ δεν έφερε και τη νίκη που θέλαμε. Η αδυναμία της ομάδας να εξασκήσει πίεση που θα έφερνε ευκαιρίες και ιδανικά γκολ δεν μπορεί να χρεωθεί μόνο στους συγκεκριμένους παίκτες αφού παρατηρείται εδώ και καιρό δυσκολία στο να λειτουργήσει σωστά η επιθετική μας ανάπτυξη. Με αυτά τα δεδομένα θεωρούμε ότι στο νέο καθοριστικό αγώνα θα δούμε και πάλι αλλαγές σε πρόσωπα αλλά και στην τακτική που θα ακολουθήσει ο ΑΠΟΕΛ. Το 4-4-2 δεν λειτουργεί σωστά στο οργανωτικό του μέρος ανεξαρτήτως των παικτών που επιλέγει ο προπονητής μας και η επιστροφή στο 4-2-3-1 δείχνει να είναι η επόμενη λύση.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο Μπιτόν συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι ο επιθετικός στην κορυφή της επίθεσης. Δεδομένη θεωρείται και η επιστροφή του Μοράις στο αρχικό σχήμα δίπλα από τον Τζιόλη, ενώ καλές πιθανότητες έχει και ο Αλεξάνδρου για το αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής.
Το μεγαλύτερο ερωτηματικό σε περίπτωση που προτιμηθεί η διάταξη με ενισχυμένο κέντρο είναι ο παίκτης που θα αναλάβει το βάρος για την οργάνωση του παιχνιδιού. Ο Γιοβάνοβιτς θυμήθηκε τον Μπενασούρ στο τελευταίο και κρίσιμο 25λεπτο του αγώνα με την Ανόρθωση. Ο Τυνήσιος δυσκολεύτηκε να κάνει ακόμα και τα απαραίτητα ενώ ενδεικτικό της κακής ψυχολογίας του ήταν και η κλωτσιά που έδωσε χωρίς λόγο σε αντίπαλο. Οι Μπέκαμν και Μαντούκα είναι οι δυο άλλες επιλογές του Γιοβάνοβιτς.
Ανεξαρτήτως προσώπων και τακτικής η ομάδα μας πρέπει να βρει τον τρόπο να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει για να κάνει το αποφασιστικό βήμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όπως φάνηκε και στον αγώνα με την Ανόρθωση η θέληση δεν αρκεί.