apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Η τεράστια νίκη που θέλαμε ήρθε δύσκολα αλλά δίκαια και η διαφορά από το παράρτημα παρέμεινε στο +7. Το ΑΠΟΕΛ έστω και αν βρέθηκε πίσω στο σκορ αντέδρασε σωστά, ευτύχησε να ισοφαρίσει σχεδόν άμεσα και με ένα τέρμα του Αλμείδα στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου πήρε τη νίκη. Οι παίκτες μας είχαν πάθος, ήξεραν τι ήθελαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και παρόλο που στο τέλος μας άγχωσαν πήραν το ζητούμενο. Με την αναμενόμενη διάταξη 4-5-1 παράταξε την ομάδα ο Γιοβάνοβιτς και με τον Αλμειδα στην κορυφή. Δεν υπήρξαν αλλαγές όσον αφορά τα πρόσωπα της μεσοεπιθετικής γραμμής αλλά υπήρξαν δυο στην άμυνα. Ο Ζόρζε προτιμήθηκε αντί του Μπρούσερ στη θέση του τιμωρημένου Γκριτσάροφ, ενώ μετά από δυο μήνες επανήλθε στο αριστερό άκρο ο Μποαβεντούρα. Η επιστροφή του Βραζιλιάνου άφησε εκτός του Σολωμού με τον Πουρσαϊτίδη να επιστρέφει στη φυσική του θέση.
Η ομάδα μας άρχισε τον αγώνα πιο δυνατά και με καλή κυκλοφορία της μπάλας κατάφερε να επιβάλει το ρυθμό της. Η Αεκ αρχικά φάνηκε να δίνει χώρους και να προσέχει να μη δεχτεί γκολ παρά να επιτεθεί. Η υπεροχή μας και η προσπάθεια να δημιουργήσουμε ρήγματα από τη δεξιά πλευρά δεν έφερνε ευκαιρίες αλλά κανένας δεν φανταζόταν οτι οι γηπεδούχοι στην πρώτη τους επίθεση θα σκόραραν.
Αυτό έγινε στο 21 όταν ο Πινταδο έπιασε εκτός θέσης τον Ζορζε και με πλασε έστειλε την μπάλα στα δίκτυα του Χιώτη. Το εύκολο γκολ ήρθε ενάντια στη ροή του αγώνα και έστειλε το μήνυμα οτι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες χοντράδες στην αμυντική λειτουργία. Η πίεση μεταφέρθηκε στην επιθετική μας γραμμή και ευτυχήσαμε να αντιδράσουμε σωστά σχετικά νωρίς αφού λεπτά αργότερα ήρθε η ισοφάριση.
Στο 26 μετά από εκτέλεση φαουλ του Μαντούκα ο Μποαβεντούρα καλά τοποθετημένος στην μικρή περιοχή έστειλε με κεφαλιά την μπάλα δίκτυα. Το 1-1 αποκατέστησε τις ισορροπίες αφού η ομάδα μας μπόρεσε να αντιδράσει σωστά και νωρίς.
Παρόλα αυτά η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη αφού οι εσωτερικές αλλαγές με τον Μαρσίνιο να μεταφέρεται στο αριστερό άκρο δεν είχαν το αποτέλεσμα που φανταζόταν ο Γιοβάνοβιτς. Έτσι η ομάδα δεν μπόρεσε να επιτεθεί σωστά και η μπάλα γυρόφερνε στο χώρο του κέντρου με τους γηπεδούχους να κλείνουν με σχετική ευκολία του διαδρόμους προς την εστία του Νέγκρι. Στο διάστημα αυτό ο Αλμέιδα ήταν στενά μαρκαρισμένος και οι ατομικές του ενέργειες ημιτελής.
Στην επανάληψη η ομάδα μας μπήκε πιο δυνατά και φάνηκε ότι θα επιδίωκε με περισσότερες απαιτήσεις το γκολ. Η πίεση έφερε αποτέλεσμα αφού ο Ντίμεχ έφυγε στο 53’ αντικρίζοντας τη δεύτερη κίτρινη κάρτα. Η ομάδα μας έχοντας αριθμητικό πλεονέκτημα μπόρεσε στο 68 να γυρίσει τον αγώνα όταν μετά από σέντρα ακριβείας του Μποαβεντούρα ο Αλμέιδα με κεφαλιά έκανε το 1-2.
Το γκολ ήρθε σε ένα καθοριστικό σημείο του αγώνα και το ζητούμενο πλέον ήταν να αντιδράσουμε σωστά. Κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να πούμε ότι έγινε στον καλύτερο δυνατό βαθμό αφού η Αεκ έστω και με παίκτη λιγότερο κράτησε την μπάλα και έστω με ανορθόδοξο τρόπο επιχείρησε να ανατρέψει τα εις βάρος της δεδομένα.
Οι κινήσεις του Ιβάν από τον πάγκο δεν βοήθησαν ιδιαίτερα αφού η αποχώρηση του Μαρσίνιο και η είσοδος του Σολάρι στέρησε την ομάδα από έναν παίκτη που μπορούσε να κρατήσει την μπάλα. Παρόλα αυτά η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν σωστή και οι γηπεδούχοι δεν μπόρεσαν να εξασκήσουν έντονη πίεση. Κάποιες αντεπιθέσεις μας είχαν τις προϋποθέσεις για το γκολ αλλά η τελική πάσα ή σουτ δεν ήταν αυτή που έπρεπε έτσι το σκορ δεν άλλαξε. Ο χρόνος λειτουργούσε υπέρ μας και στο τέλος το σφύριγμα του Νικολαϊδη έφερε το σπουδαίο τρίποντο.
Ο κόσμος στις κερκίδες πανηγύρισε έντονα τη νίκη αφού ο βαθμός δυσκολίας του αγώνα ίσως να ήταν ο δυσκολότερος μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου.
Κίτρινες: Μοραις, Ζόρζε, Μποαβεντούρα, Χιώτης
ΑΠΟΕΛΧιώτης, Πουρσαϊτίδης, Μποαβεντούρα, Ζόρζε, Κόντης, Μοράις, Πίντο, Μαρσίνιο (70 Σολάρι), Τρισκόφσκι (81 Χαραλαμπίδης), Μαντούκα, Αλμέιδα (89 Μιροσάβλιεβιτς)
