Ένα βήμα μπρος και δυο πίσω

Κάπως έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η πορεία της ομάδας μας και η προσπάθεια παικτών και τεχνικής ηγεσίας να κερδίσουν την μόνιμη αν είναι δυνατό εμπιστοσύνη του κόσμου μας. Εναντίον της Αλκής επιβεβαιώσαμε όλα τα αρνητικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην αρχή του πρωταθλήματος και έβγαζαν προς τα έξω την εικόνα μιας ομάδας που θέλει αλλά δεν μπορεί. Τα βαθμολογικά δεδομένα φέρνουν πλέον την ομάδα μας σε θέση όπου κάθε αγωνιστική καλείται να μείνει ζωντανή στο κυνήγι των πρωτοπόρων, αφού αν έχουμε απώλειες πριν από αυτούς θα πούμε καληνύχτα πολύ νωρίς. Με αυτά τα δεδομένα ο αγώνας εναντίον του Απόλλωνα το Σάββατο στο ΓΣΠ αποκτά τεράστια σημασία. Η νίκη είναι μονόδρομος ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι και αν ακόμα υπερβάλουμε εαυτό σε έναν ακόμα αγώνα, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δε θα στραβοπατήσουμε απέναντι σε ένα άλλο “εύκολο” αγώνα.

Μερίδα μέσων ενημέρωσης αλλά και η ίδια η διοίκηση επιχείρησε να ρίξει το αποκλειστικό φταίξιμο για την ήττα στους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι πράγματι ήταν προκλητικοί. Το να βλέπουμε  σε τόσο μεγάλο βαθμό ολόκληρη την ομάδα να παραπαίει μπορεί να θεωρηθεί και πρόκληση απέναντι στις χιλιάδες που έδωσαν το παρών του στο γήπεδο και ακόμα περισσότερους που παρακολουθούσαν τον αγώνα από την τηλεόραση. Μπορεί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς να επιχείρησε στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου να αλλάξει τα πάντα, αλλά έχει και ο ίδιος τις δικές του ευθύνες που ολόκληρη η ομάδα αρνείται ή δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά που ο ίδιος θέλει. Αρνούμαστε εξάλλου να πιστέψουμε ότι είναι τις οδηγίες του προπονητή που ακολουθούσαν οι ποδοσφαιριστές όταν προσπαθούσαν με εκνευριστικό και μη αποτελεσματικό τρόπο να στείλουν την μπάλα στην περιοχή του αντιπάλου.

Μπορεί η βαθμολογική συγκομιδή της ομάδας μας να είναι τραγική στους εκτός έδρας αγώνες αλλά αυτό δεν σχετίζεται μόνο και με το ότι εκτός Λευκωσίας χάνουμε τη δυναμικότητα μας. Έχουμε την άποψη ότι ενδεχομένως να δούμε τα ίδια χάλια και στο ΓΣΠ όταν έρθουν ομάδες με ξεκάθαρους αμυντικούς προσανατολισμούς. Είναι για αυτό που αντί των όποιων δηλώσεων οι υπεύθυνοι θα πρέπει να επικεντρωθούν στο πως διορθώνουν τα κακώς έχοντα. Η διοίκηση καλείται να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις αλλά και να βρει τον τρόπο να ενισχύσει την ομάδα. Ο Γιοβάνοβιτς πρέπει να κάνει πράξη τις δηλώσεις του για σταθερότητα και ποιοτικό ρόστερ αφού κάθε τρις και λίγο οι ποδοσφαιριστές του τον αφήνουν εκτεθειμένο. Τέλος οι ποδοσφαιριστές από τους οποίους στο τέλος της ημέρας εξαρτώνται τα πάντα θα πρέπει να καταλάβουν ότι στην ομάδα και στο πρωτάθλημα που αγωνίζονται δεν είναι αρκετό να “ξυπνούν” αγωνιστικά και ψυχολογικά σε επιλεγμένους αγώνες.