Ξαφνικά, η βαριά φανέλα με τις πολλές περσινές πωλήσεις ανά το παγκόσμιο μέσω του online shop, όπως υπερηφανεύονταν πέρσι τα στελέχη της διοίκησης, κατάντησε απλά ένα χρωματισμένο πανί που ντροπιάζει την ασπίδα του ΑΠΟΕΛ που φέρει ως σήμα. Όταν ο πλέον αρμόδιος παραδέχεται ότι η ευθύνη είναι όλη δική του, όταν δηλώνει ευχαριστημένος από την απόδοση των ποδοσφαιριστών μας στον εφιάλτη που ζήσαμε στο ΓΣΠ, τότε θα πρέπει να αποφασίσουμε απλά από πού να αρχίσουμε. Καταντήσαμε να είμαστε μια ομάδα που όλοι νιώθουν ότι μπορούν να έχουν αγωνιστικό όφελος απέναντί της. Το πλέον αδικαιολόγητο, είναι ότι αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό στο ΓΣΠ φέτος. Δεν έχουμε κερδίσει ντέρμπι, δεν μπορούμε να γυρίζουμε παιχνίδι, δεν μπορούμε να έχουμε αγωνιστική ταυτότητα και δεν μπορούμε να βρούμε ρυθμό.
Το πείραμα του καλοκαιριού ήταν καταδικασμένο να πεθάνει γιατί κανένας από αυτούς που ανάλαβαν να κάνουν ένα τέτοιο μεγάλο εγχείρημα δεν είχε την γνώση και το όραμα να το κάνει. Είναι απλά τα πράγματα. Απλά δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε ότι ξαφνικά βρεθήκαμε από την αίγλη του τσου λου, στην σημερινή κατάντια.
Αυτό που βλέπουμε είναι έκτρωμα, όχι ομάδα. Κάποτε νιώθαμε ότι μπορούμε να γυρίζουμε παιχνίδια μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Φέτος νιώθουμε ότι μπορούμε να χάσουμε βαθμούς σε κάθε δευτερόλεπτο.
Η ευθύνη της αγωνιστικής εικόνας του φετινού ΑΠΟΕΛ δεν είναι συνολική. Η ευθύνη έχει όνομα και αυτό είναι του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Το παραδέχτηκε εξάλλου και ο ίδιος.
Ποια θα είναι η επόμενη μέρα στον ΑΠΟΕΛ; Αυτό είναι ευθύνη της διοίκησης.
Αναμένουμε να δούμε τα αυτονόητα έτσι ώστε η μέθη και το επίτευγμα του περσινού άθλου να μην μας κυνηγά ως φάντασμα για πάντα.