Παρόλο που βρισκόμαστε σε μεταγραφική περίοδο, διοίκηση και Γιοβάνοβιτς φρόντισαν στο βαθμό που μπορούσαν να τη διανύουμε όσο πιο ήπια γίνεται! Και αυτό γιατί πέραν των επικοινωνιακών χειρισμών είναι αλήθεια ότι το ΑΠΟΕΛ δεν καίγεται να κάνει οποιαδήποτε μεταγραφή. Αυτή φυσικά είναι η μια όψη του νομίσματος γιατί η άλλη είναι αυτή που λέει ότι το δίδυμο Πίντο-Μοράις κάνει θαύματα αλλά μετά από αυτούς υπάρχουν επιλογές αλλά όχι της ίδιας εμβέλειας. Όπως γράψαμε ξανά Μιχαήλ και Μπρούερς είναι με το ένα πόδι και τη μισή καρδιά εκτός Αρχαγγέλου. Είναι για αυτό που ο Ιβάν έχει την προσοχή του στραμμένη στα αμυντικά χαφ που του προτείνονται, ελπίζοντας ότι θα του προταθεί κάποιος που πληροί τα γνωστά κριτήρια του. Οι τραυματισμοί των Μποαβεντούρα και Αλεξάνδρου δεν φαίνονται ικανοί να ανατρέψουν τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας, αφού όπως διακηρύσσει συχνά ο Ιβάν οι προσθήκες γίνονται έχοντας κριτήριο πλάνο τριετίας και όχι για κλείσουν άμεσα τρύπες που προκύπτουν λόγω τραυματισμού.
Μια άλλη παράμετρος από την οποία εξαρτάται η πραγματοποίηση της όποιας μεταγραφής είναι και η αποχώρηση ενός ποδοσφαιριστή από το υφιστάμενο ρόστερ. Όπως είναι ήδη γνωστό Κουτσόπουλος και Σικορά δεν είναι στα πλάνα του προπονητή και αν ένας εκ των δυο τελικά αποχωρήσει τότε θα ανοίξει η θέση για έλευση ενός ακόμα ποδοσφαιριστή. Και για τους δυο υπήρξε ακαδημαϊκό περισσότερο ενδιαφέρον από ομάδες της Κύπρου και του εξωτερικού αλλά τίποτα συγκεκριμένο. Πολλά θα εξαρτηθούν και από την απόφαση που θα πάρουν οι ίδιο αφού δεν υπάρχει περίπτωση να βρουν σε άλλη ομάδα τα λεφτά που πληρώνονται στο ΑΠΟΕΛ.Από την άλλη η διοίκηση ενδεχομένως να θέλει να πιέσει λίγο το πράγμα και ίσως καταλήξει στην επιλογή της αποζημίωσης προκειμένου να κενωθούν δυο θέσεις τις οποίες καταλαμβάνουν ποδοσφαιριστές που δεν δείχνουν ότι μπορούν να δώσουν τις λύσεις που θέλουμε.