Η επανεμφάνιση του Χιώτη μετά από 12 αγώνες πέρασε απαρατήρητη στο Τσίρειο. Αυτό από μόνο του μπορεί να θεωρηθεί θετικό αφού οι τερματοφύλακες βρίσκονται συνήθως στο επίκεντρο όταν κάνουν κάποιο λάθος ή όταν κερδίσουν μόνοι τους έναν αγώνα. Ο Χιώτης σε έναν αγώνα που έπρεπε να διαφυλάξει το μηδέν παθητικό ήταν θετικός αφού στην μοναδική φάση που χρειάστηκε να δείξει την κλάση του απέκρουσε το εξ επαφής βολέ του Μοντεϊρο. Πέραν της συγκεκριμένης φάσης ο τερματοφύλακας που συνέδεσε το όνομα του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων έδειξε να πατά καλά και πως η αποχή δεν είχε αρνητικό αντίκτυπο. Να λοιπόν που ενώ αρκετοί απορούσαν μέχρι πρόσφατα για το πώς μπορεί να επανέλθει ξανά στο αρχικό σχήμα ο Χιώτης αυτό έγινε και όπως όλα δείχνουν θα συνεχίσουμε να τον βλέπουμε κάτω από τα δοκάρια. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του Πάρντο τον τελευταίο καιρό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο αφού σε διαφορετική περίπτωση δύσκολα θα έπαιρνε την ευκαιρία που ήθελε αφού ο Ισπανός με το που πήρε θέση βασικού εντυπωσίασε.
Ο ΑΠΟΕΛ ευτύχησε να έχει στο ρόστερ του δυο τερματοφύλακες κλάσης γεγονός που επιτρέπει στον προπονητή να δίνει ευκαιρίες και στους δυο όποτε κρίνει σκόπιμο. Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η θέση του τερματοφύλακα έχει ιδιαιτερότητες και απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί ενώ ένα άλλο στοιχείο είναι ότι ο συναγωνισμός βοηθά τόσο τον Χιώτη όσο και τον Πάρντο να βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό.